ترجمه کامل نهج‌البلاغه (شاهین)
ترجمه كامل نهج‌البلاغة، سخنان جاويدان على(ع) ترجمه و نگارش داريوش شاهين به زبان فارسى است. اين ترجمه آزاد و نقل به معنا بوده كه براى استفاده عموم مردم به نگارش درآمده است.
| ترجمه کامل نهج‌البلاغة (داریوش شاهین) | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول (نویسنده)
شریف الرضی، محمد بن حسین (گردآورنده) شاهین، داریوش (ترجمه و نگارش) |
| عنوان‌های دیگر | نهج‌البلاغة. عربی - فارسی |
| ناشر | جاويد |
| مکان نشر | تهران - ایران |
| سال نشر | 1379 ش |
| چاپ | 2 |
| شابک | 964-5732-58-1 |
| موضوع | علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - خطبه‌ها
علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - نامه‌ها علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - کلمات قصار |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 38/041 1376 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
گزارش محتوا
كار نگارش ترجمه از رمضان سال 1386ق1345/ش تا رمضان سال 1390ق1348/ش انجام شده است. روزى كه اين كتاب انتشار يافت(سال 1349ش) دو ترجمه عمده از اين كتاب شريف وجود داشت: نخست ترجمه فيض‌الاسلام(ره) و ديگر ترجمه جواد فاضل. در ترجمه نخستين بيشتر به اصالت برگردان توجه شده بود و در كتاب دوم از نهج‌البلاغة گرته‌بردارى شده بود و متن كامل نبود.
پس از انتشار ترجمه حاضر از سال 1349ش مترجم نگاهى مقايسه‌آميز، استدلالى و انتقادى داشته است و در كل كار تجديد نظر كرده كه كتاب حاضر حاصل آن بررسى‌هاست. مترجم تلاش كرده است كه ترجمه خود را با نگارش چنان آميخته سازد كه هم غناى مفاهيم و اهداف و بلاغت و فصاحت سخنان آسيب نبيند و هم عبارات ساده و لطيف باشد.
در مقدمه اثر، شرحى روان از زندگى اميرمؤمنان(ع) آورده است، كه در عين كوتاهى‌گيراست و بر اعتبار كتاب مى‌افزايد. در اين رهگذر، آغاز تا انجام حيات مولاى متقيان با بيانات ساده توصيف شده است. در بخش ديگرى نيز اعتبار نهج‌البلاغة مورد بررسى قرار گرفته است. در اين بخش آمده است كه نخستين كسى كه در مورد نهج‌البلاغة ترديد آورد، «ابن‌خلكان اربلى»(وفات 681ق) بود. پس از وى، تعدادى ديگر اين ترديد را دنبال كرده‌اند و اسامى و حاصل كلام آن‌ها و پاسخ‌هایى كه به اين ادعاها داده‌اند، در ادامه آمده است.
در متن كتاب براى آگاهى بيشتر به بعضى از سخنرانى‌ها و نامه‌ها، مقدمه‌هاى كوتاهى كه بيشتر جنبه تاريخى دارد و يا گيرنده نامه را معرفى مى‌نمايد، بر هر يك از آن‌ها نوشته شده است.
مترجم معتقد است كه تا حد امكان كوشيده است كه كلمه‌اى بر متن سخنان على(ع) نيفزايد، بلكه سعى فراوان شده است كه بلاغت گفتار در حد ايجاز ترجمه شود؛ اما گاه با افزايش كلمه يا كلماتى رسا، به فهم كلام كمك شده، كه در اين موارد ترجمه با نگارش آميخته گرديده است.
در پايان كتاب نيز فهرست آيات، احاديث نبوى، اعلام، اماكن و كتب آمده است. جدا از اين‌كه ظاهر كتاب ضيافتى بار چشم‌هاست در باطن نيز غلطهاى چاپى چندانى ندارد.
منابع مقاله
مقدمه و متن اثر