آل طعمة، سلمان هادی
سلمان هادی آل طعمة (متولد-1354ق)، پژوهشگر، کربلاشناس و شاعر پیشکسوت عراقی، درباره کربلا و سفر به عتبات عالیات، بیش از 100 کتاب نگاشته است.
| نام | آل طعمة، سلمان هادی |
|---|---|
| نام‌های دیگر | سید سلمان هادی طعمه
سلمان هادی ال‍طع‍م‍ه |
| نام پدر | سید هادی |
| متولد | / 1935م |
| محل تولد | کربلا |
| رحلت | |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE02951AUTHORCODE |
ولادت
سید سلمان ابن سید هادی ابن محمدمهدی ابن سلیمان ابن سیدمصطفی ابن سیداحمد ابن سید یحیی ابن خلیفه ابن علامه جلیل «سید طعمة موسوی حائری حسینی»
در سال 1354 هجری در کربلا متولد شد و در خانواده‌ای مذهبی پرورش یافت که همگی خادم اهل‌بیت بودند. پدران و اجداد او خدمه‌امام حسین علیه‌السلام بودند و کلیدداری حرم از دورۀ عثمانی به دست این خاندان بوده است، تا این‌که صدام این منصب را از ایشان گرفت و به دیگران سپرده شد.
پدر سید سلمان ایشان را تشویق به خواندن شعر می‌کرد؛ مانند قصیده دعبل خزاعی و قصیده «میمیّه» فرزدق و قصیده «عینیه» سید اسماعیل حیدری و دیگران.
سید سلمان از اوایل دهه پنجاه میلادی استعداد نوشتن بعضی از قصاید دینی را در خود یافت و شروع به خواندن اشعار در مناسبت‌های دینی، مثل میلاد امام حسین علیه‌السلام و میلاد حضرت زهرا علیهاالسلام و میلاد امام علی علیه‌السلام در صحن شریف امام حسین علیه‌السلام نمود.
تحصیلات
بعد از اتمام شش سال ابتدایی و ورود به دوره راهنمایی شد، معلمین او را تشویق می‌کردند که شعر بخواند؛ چون می‌دیدند علاقه‌مند به خواندن و سرودن شعر می‌باشد.همچنین در مراسم بزرگی که به مناسبت شهادت امام حسین علیه‌السلام در مدرسه برگزار شده بود، ایشان اشعاری را که سروده بود، خواند و این اشعار در سال 1953 در روزنامه‌ای به نام «القدوه» که در کربلا منتشر می‌شد به چاپ رسید. او به انتشار اشعارم در روزنامه‌ها و مجلّات ادامه داد و سپس در سال 1956 به بغداد رفت و با شاعران بزرگی همچون «بدر شاکر السیاب» و «نازک الملائکه» که از شعرای بزرگ و معروف عراق بودند، ملاقات کرد و با اساتید دانشگاه بغداد نیز دیدارهایی داشت و از تجربیاتشان استفاده کرد.
بعد از این‌که درسش را در «دارالمعلمین» تمام کرد و به عنوان معلّم فارغ‌التحصیل شد، وارد دانشگاه شد و شروع به نوشتن چند کتاب کرد؛ یکی درباره «ابوالمحاسن» پدربزرگ «نوری المالکی» نخست وزیر عراق که شاعر و ادیبی بزرگ در کربلا و نماینده «آیت‌الله شیخ محمدتقی شیرازی» رهبر انقلاب مردم عراق در سال 1920 بود. ابوالمحاسن شاعر اول کربلا و وزیر معارف در دهه بیست میلادی بود. این کتاب پنجاه صفحه است و نام آن «ابوالمحاسن، الشاعر الوطنی الخالد» است.
سپس کتابی نوشتم به نام «دیوان حسین کربلایی» که مجموعه اشعار این شاعر ملّی معروف می‌باشد. پس به نوشتن کتاب‌هایی از جمله کتابی در معرفی زنان شاعر عراق پرداختم. فعّالیت‌هایم را ادامه دادم.
تحصیلات ایشان در دانشگاه بغداد در رشته تربیت و روان‌شناسی بود. سپس به بیروت رفت و در دانشگاه اسلامی تحصیل نمود و دو سال درباره ازدواج و طلاق درس خواند و لیسانس گرفت. رساله پایان‌نامه‌ایشان با عنوان «التفسیر الصوفی للنّص القرآنی ابن عربی نموذجاً»دفاع گردید.
آثار
اکثر آثار قلمی وی بر کربلا‌شناسی متمرکز است؛ ازجمله آن‌ها می‌توان به، «تراث كربلاء»، «مخطوطات كربلاء»، «كربلاء في الذاکرة»، «دليل كربلاء المقدسة»، «صحافة كربلاء» و... اشاره کرد.
«معالم أنساب الطالبيين في شرح كتاب سر الأنساب العلویة لأبينصر البخاري»، «شرح و حاشية عبدالجواد كليددار آل طعمه (۱۸۹۰-۱۹۵۹م)»؛ با تحقیق سلمان هادی آل طعمه (۱۹۳۵) و نیز «ديوان المدح و الرثاء في محمد و آل بيته النجباء» که یک مرثيهسرايی است از دیگر آثار اوست.
تخمین زده می‌شود که آثار وی پيرامون کربلا، به حدود ۱۰۰ جلد برسد که بی‌ترديد در تحقيق میدانی خود- در موضوع کربلا‌شناسی- همانندی ندارد. او پنجمین نفر از خاندان آل طعمه است که در این حوزه قلم زده است.[۱]
پانویس
- ↑ پایگاه اینترنتی دعبل