وشاء، محمد بن احمد
محمد بن احمد بن اسحاق بن يحيى وشاء (متوفاى 325ق)، مكنى به ابوالطيب، ملقب به الأعرابی، نویسنده، ادیب، شاعر، نحوی، شاگرد مبرد و ثعلب بوده است.
| نام | وشاء، محمد بن احمد |
|---|---|
| نام‌های دیگر | وشاء، ابوطیب محمد بن احمد
وشاء، ابیطیب محمد بن احمد بن اسحاق بن یحیی |
| نام پدر | احمد |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 325 ق برابر با 936م |
| اساتید | مبرد |
| برخی آثار | الظرف و الظرفاء |
| کد مؤلف | AUTHORCODE00621AUTHORCODE |
تحصیلات
در نزد مبرد و ثعلب که این دو قطب مکتب بصره و کوفه بودند و نیز احمد بن عبيد بن ناصح و حارث بن اسامه درس آموخت.
سپس به عنوان معلم پسران به تدریس پرداخت، و در کنار تدریس پربارش، شاعر هم بود.
به گفته القفطى: «در دارالخلافه تعليم مى‌داد و به جهت علم نحو، در كنار نحويون ديگرى مانند ابن انبارى، ابن قتيبه، جزء مذهب بغداديه محسوب مى‌شود».
او از ظرفاى ادباء و نحوى‌ها و اخبارى‌ها بوده و چندين كتاب در زمينه نحو، لغت، ادب و اخبار نوشته است كه معروف‌ترين آنها «الموشى» يا «الظرف و الظرفاء» است.
آثار
- المختصر في النَّحو
- الجامع في النَّحو
- المذكَّر والمؤنَّث
- الفاعل والمفعول به
- المسائل على مذهب النَّحويين فيما اختلف فيه الكوفيُّون والبِصريُّون
- المختار في عِلل النَّحو
- معاني القرآن
- الظرف و الظرفاء؛
- اخبار الزنج؛
- الزاهر فى الانوار و الزهر؛
- زهرة الرِّياض
- حدود الطرف الكبير؛
- اخبار المتظرفات؛
- السلوان؛
- المثلث؛
- الموشَّح؛
- الموشَّى
- سلسلة الذهب؛
- المقصور و الممدود؛
- خلق الانسان؛
- خلق الفرس.
- الحنين إلى الأوطان
- الفاضل في الأدب الكامل [۱]