لغة موران

لغة موران یکی از پنج رساله عرفانی شهاب‌الدین سهروردی است که عادل محمود بدر پس از ترجمه به عربی، به‌همراه شرح مقالات، با این نام منتشر کرده است. در این رساله، به درخواست دوستى، قواعد و شیوه سلوک صوفی به زبان داستان در دوازده فصل تنظیم شده است.[۱]‌ در فصل نخست چند‌ مور‌ به صحرا مى‌روند و به هنگام صبح قطرات ژاله را مشاهده ‌می‌کنند و در حال بحثند که از زمین است یا از آسمان؛ در این هنگام آفـتاب مى‌تابد و قطره‌هاى ژاله تبخیر مى‌شود‌. در‌ فصول بعدى نیز داستان‌هایى درباره چند لاک‌‌پشت، مرغان حضرت سلیمان، جام گیتى‌نماى کی‌خسرو، امکان رؤیت ملوک‌ جن، دشمنى خفاشان و حربا، ملاقات هدهد و یومان، پادشاه و طاووس و... آمده است.[۲]

الرسائل الصوفية
لغة موران
پدیدآورانسهروردی، یحیی بن حبش (نویسنده) بدر، عادل محمود (مترجم)
ناشرالهيئة المصرية العامة للکتاب
مکان نشرمصر - قاهره
سال نشر2007م
چاپ1
شابک977-419-758-5
زبانعربی
تعداد جلد1

پانویس

  1. ر.ک: متن کتاب، ص143
  2. مرادخانی، زهرا، ص51

منابع مقاله

  1. مقدمه و متن کتاب.
  2. مرادخانی، زهرا، «معرفی تحلیلی یک مقاله، یک کتاب: نگاهی به آثار شیخ اشراق»، پایگاه مجلات تخصصی نور، مجله: کتاب ماه فلسفه، شهریور 1388، شماره 24، صفحه 39 تا 54.
  3. عباسی، محمود؛ اویسی کهخا، عبدالعلی؛ آرخی، کمال‌الدین، «بن‌مایه‌های مشترک قصة الغربة الغربیة سهروردی و آیین گنوسی»، فصلنامه ادبیات عرفانی و اسطوره‌شناختی، زمستان 1393، سال دهم، شماره 37، صفحه 183 تا 204.

وابسته‌ها