نورانی وصال، عبدالوهاب
عبدالوهاب نورانى وصال (1302-1373ش)، ادیب، پژوهشگر، نویسنده، مصحح، استاد ادبیات فارسی دانشگاه شیراز
| نام | نورانی وصال، عبدالوهاب |
|---|---|
| نام‌های دیگر | |
| نام پدر | میرزا على |
| متولد | 1302ش |
| محل تولد | شیراز |
| رحلت | 1373ش |
| اساتید | |
| برخی آثار | تذکره هزار مزار (ترجمه) |
| کد مؤلف | AUTHORCODE05272AUTHORCODE |
خانم طاهره صفّارزاده همسر ایشان بود.
ولادت
در سال 1302ش، در شیراز به دنیا آمد.
پدرش میرزا على متخلص به روحانى و فرزند میرزا عبدالوهاب متخلص به یزدانى و او نیز فرزند میرزا محمد شفیع معروف به میرزا کوچک متخلص به وصال شیرازى شاعر بزرگ عصر قاجارى بود.
تحصیلات
دوره‌هاى دبستان و دبیرستان را در شیراز گذرانید، آنگاه در سال 1321 به تهران آمد و در رشته ادبیات فارسى در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران به ادامه تحصیل پرداخت و در خردادماه 1324 به اخذ دانش‌نامه لیسانس نائل آمد. او پس از انجام خدمت وظیفه عمومى، به ادامه تحصیل در دوره دکتراى زبان و ادبیات فارسى و تحقیق و تکمیل پایان‌نامه دکتراى خود تحت عنوان «طرز شعر در نیمه اول قرن دهم» به راهنمایى استاد بدیع‌الزمان فروزانفر پرداخت و در خردادماه 1324 به اخذ درجه دکترا توفیق یافت.
عبدالوهاب نورانى وصال، پس از اخذ درجه لیسانس به تدریس در دبیرستان‌هاى تهران پرداخت، آنگاه در سال 1324 پس از دریافت مدرک دکترا، به دانشیارى دانشکده ادبیات دانشگاه شیراز برگزیده شد و اندکى بعد به مقام استادى رسید و سال‌ها مدیریت گروه ادبیات فارسى دانشگاه شیرازى را بر عهده داشت.
ایشان، مدت‌ها سلسله برنامه‌هایى را با عنوان «سوگنامه‌سرایى در ادبیات فارسى» در مرکز رادیو تلویزیون شیراز اجرا کرد که از یک طرف نمودار تسلط کم‌نظیر او بر ادوار شعر فارسى بود و از طرف دیگر، شور و ایمان پاک مذهبى او را که موروثى خاندان او بود، نشان مى‌داد. او در انجمن‌ها و مجامع ادبى و کنگره‌هاى علمى با ایراد سخنرانى و خواندن شعر، حضورى فعال داشت. ضمن انجام این فعالیته او به نشر کتاب و مقالات و تحقیقات علمى خود پرداخت.
وفات
دکتر عبدالوهاب نورانى وصال، در دى‌ماه 1373ش، در سن 71 سالگى چشم از جهان فروبست.
آثار
- تحقیق و تصحیح دیوان حافظ، با همکارى دکتر محمدرضا جلال نائینى؛
- تصحیح و چاپ دیوان داورى شیرازى، با کمک مؤسسه اطلاعات؛
- نقد و تصحیح فرائد الساوک متن منثور اخلاقى از شمس‌الدین سجاسى، با همکارى دکتر غلام‌رضا افراسیابى؛
- نقد و تصحیح مصیبت‌نامه عطار؛
- هزار مزار در ترجمه شد الازار (در شرح مشاهد شیراز) تألیف عیسى بن جنید شیرازى.