میمونی، ابراهیم بن محمد
ابراهیم بن محمد بن عیسى میمونى (911- 1079ق)، مکنی به ابواسحاق و ملقب به برهانالدین المیمونی، عالم به تفسیر و علم حدیث از عالمان زبده مصری قرن یازدهم هجرى است، دارای تصانیف بسیاری است که اکثر آنها حواشی و شروح است.[۱]
نام | میمونی، ابراهیم بن محمد |
---|---|
نامهای دیگر | |
نام پدر | محمد بن عیسى |
متولد | 911ق برابر با 1583م |
محل تولد | مصر |
رحلت | 1079ق برابر با 1669م |
اساتید | محمد بن عیسى |
برخی آثار | تهنئة أهل الإسلام بتجدید بیتالله الحرام |
کد مؤلف | AUTHORCODE00530AUTHORCODE |
ولادت
در سال 911ق برابر با 1583م متولد گردید.محبى در «خلاصة الأثر»[۲]، شرحى کوتاه از وى و مشایخ و آثارش به دست داده است.
اساتید و مشایخ
- پدرش، محمد بن عیسى؛
- شمس رملى؛
- ابوبکر شنوانى؛
- منصور طبلاوى؛ و...
وفات
وى در سال 1079ق برابر با 1669م، درگذشت.
آثار
- حاشیة على المختصر؛
- حاشیة المیمونی على حاشیة عبد الغفور على شرح الجامی
- العطایا الرحمانیة بحل رموز المواهب اللدنیة
- تهنئة الإسلام بتجدید بیت الله الحرام
- حاشیة على المواهب اللدنیة؛
- حاشیة على تفسیر البیضاوى؛[۳]
- المعراج؛
- تحریرات على حاشیة الجامى.
پانویس
- ↑ الرق المنشور
- ↑ ج 1، ص 45
- ↑ زرکلی، خير الدين، الأعلام، ج1، ص67