موسوی، سید محمد
سيد محمد موسوى باليگى (متولد 1339ش)، محقق، نویسنده، استاد حوزه و دانشگاه، رشته تخصصی حوزوی فلسفه و عرفان اسلامی، دانشیار گروه فلسفه و کلام اسلامی[۱]
| نام | موسوی، سید محمد |
|---|---|
| نام‌های دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | 1339ش |
| محل تولد | مشهد |
| رحلت | |
| اساتید | آيت‌الله علم‌الهدى |
| برخی آثار | أسرار الآيات (تحقیق خواجوی) |
| کد مؤلف | AUTHORCODE20742AUTHORCODE |
ولادت
در سال 1339ش، در شهر مشهد مقدس ديده به جهان گشود. [۲]
تحصیلات
نامبرده دوران ابتدايى، راهنمايى و دبيرستان را در زادگاه خويش با موفقيت سپرى كرد و در پى علاقه وافر خويش به فراگيرى علوم دينى، در سال 1365 وارد حوزه علميه مشهد مقدس گرديد. از نخستين روزهاى ورود به حوزه علميه با تلاش و كوشش فراوان به تحصيل پرداخت و ضمن انس با آستان ملكوتى على بن موسى الرضا(ع)، نزد بزرگان آن ديار همچون: «آيت‌الله آشتيانى»، «آيت‌الله علم‌الهدى» و «آيت‌الله فلسفى» تلمذ كرد.[۳]
ايشان ضمن پرداختن به وظيفه مهم دينى خويش، «تبليغ»، به تدريس فلسفه و عرفان (منظومه، اسفار و شرح فصوص قيصرى) در دانشگاه رضوى و فردوسى مشهد و دانشگاه تهران و دانشگاه آزاد اسلامى واحد مشهد مشغول است و از سال 1385 مديريت گروه فلسفه و كلام اسلامى دانشگاه علوم اسلامى رضوى را عهده‌دار بودند.[۴]
آثار
ايشان در زندگى سراسر علمى خود داراى آثارى چند است كه كتاب‌هاى «آيين و انديشه» و تصحيح «أسرار الآيات» و... از جمله آثار ايشان است.
از ديگر آثار وى مى‌توان به «شرح حكمة الإشراق» و «تعليقات ملاصدرا به مقاله دوام فيض» اشاره كرد.
پانویس