مشاط، حسن بن محمد
حسن بن محمد مشاط (1317- 1399ق)، فقیه، محقق مالکی، از بزرگان علمای مکه، عبدالوهاب بن ابراهیم ابوسلیمان از شاگردان او بود.
نام | مشاط، حسن بن محمد |
---|---|
نامهای دیگر | |
نام پدر | شیخ محمد مشاط |
متولد | 1317ق |
محل تولد | مکه |
رحلت | 1399ق |
اساتید | حمدان ونیسی الجزائری
محمد خضر بن مایابی جكنی عمر حمدان محرسی |
برخی آثار | أنارة الدجی في مغازي خير الوری صلیاللهعليهوسلم |
کد مؤلف | AUTHORCODE01554AUTHORCODE |
ولادت
به سال 1317 ه.ق در مكّۀ مكرمه در خاندان آل مشاط ديده به جهان گشود.
تحصیلات
وى ابتدا در مدرسه صولتيه تحصيلات خود را آغاز نمود و در مسجد الحرام از محضر بزرگان علم بهرهمند گشت.
از اساتید او میتوان به حمدان ونیسی الجزائری سپس مدنی و محمد زيدان و محمد كتانی و محمد خضر بن مایابی جكنی وعمر حمدان محرسی را میتوان نام برد.
وى به بسيارى از بلاد عربى همچون مصر، شام، فلسطين، لبنان و سودان سفر كرد و از محضر عالمان هر ديار اجازاتى دريافت كرد و به برخى از آنها نيز اجازاتى داد. همچنين در مساجد هر شهر به تشكيل حلقات درسى همت گماشت و شاگردان فراوانى تربيت نمود. او همچنين مدت پانزده سال به قضاوت در «المحكمة الشرعية الكبرى» در مكه مكرمه مشغول شد.
وفات
این نویسنده سرانجام در روز چهارشنبه 1399/10/7ق به ديار باقى شتافت.[۱]
آثار
- رفع الأستار عن مخدرات طلعة الأنوار
- شرح المنظومة البيقونية
- إسعاف اهل الايمان بوظائف شهر رمضان
- الجواهر الثمينة في بيان أدلة عالم المدينة
- حاشيه بر لب الاصول
- البهجة السنيّة في شرح الخريدة في علم التوحيد
- إنارة الدّجى
- الثبت الكبير