منشی کرمانی، ناصرالدین
ناصرالدین منشى کرمانى ادیب، دیوان‌سالار برجسته، از مورخان برجسته دوره‌ی مغول، در سده هفتم و هشتم
| نام | منشی کرمانی، ناصرالدین |
|---|---|
| نام‌های دیگر | منشی کرمانی، ناصرالدین بن منتجبالدین یزدی |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 730 ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | سمط العلی للحضره العلیا درتاریخ قراختائیان کرمان |
| کد مؤلف | AUTHORCODE01064AUTHORCODE |
ولادت
فرزند خواجه منتجبالدین عمدةالملک یزدى است که از دبیران دستگاه اداری اتابکان یزد بود، که در حدود 675ق در یزد به دنیا آمد که پس از مرگ پدر در هفت سالگى، تحت تربیت عمّ خود شهاب‌الدین ابوالحسن یزدى قرار گرفت.
ظاهراً پس از رسیدن به سن رشد و فرا گرفتن مایهاى از علم و معرفت، به عنوان کتابت در دستگاه دولتى داخل شد و در این طریقه، سیره پدرى را پیش گرفت و در سال 693 در سن بیست و پنج سالگى از طرف صفوةالدین پادشاه خاتون به ریاست دیوان رسائل و انشاء کرمان منصوب گردید.
در سال 695 بعد از نصب مظفرالدین محمدشاه به سلطنت کرمان، مدتى از کار برکنار شده و دوباره در سال 703 در دستگاه دیوان کرمان داخل می‌شود و در سال 720 تتمه کتاب را مینویسد. از این سال به بعد دیگر از احوال مؤلف اطلاعى در دست نیست.
از دیگر آثار او می‌توان به کتاب اشارات که به نام خواجه غیاث‌الدین محمد رشیدى نوشته شده است، اشاره کرد.
منابع مقاله
مقدمه کتاب