بحوث في شرح العروة الوثقی
بحوث في شرح العروة الوثقی، اثر آیت‌الله محمدباقر صدر و با تحقیق گروه تحقیق تابع کنگره جهانی امام شهید صدر، کتابی است در فقه استدلالی که شرح غیر مزجی «العروة الوثقی» می‌باشد و به زبان عربی، در قرن چهارده قمری، نوشته شده است.
| بحوث في شرح العروة الوثقی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | صدر، محمدباقر (شارح) یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم (نویسنده) |
| عنوان‌های دیگر | عروه الوثقي. شرح |
| ناشر | مرکز الأبحاث و الدراسات التخصصية للشهيد الصدر |
| مکان نشر | ایران - قم |
| چاپ | 2 |
| شابک | 964-5860-27-x |
| موضوع | فقه جعفری - قرن 14 |
| تعداد جلد | 4 |
| کد کنگره | BP 183/5 /ي4 ع40263 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
العروة الوثقی، نام مشهورترین کتاب آیت‌الله سید محمدکاظم طباطبایی یزدی است. شهرت این اثر به‌حدی است که مؤلف آن در بین علمای شیعه به «صاحب عروه» معروف است. این کتاب شامل ابواب مختلف فقه شیعه است و مجموعاً دارای ۳۲۶۰ مسئله است که در سه جلد تألیف شده است. برخی نویسنده کتاب را آغازگر دوره جدیدی در فقه شیعه دانسته‌اند.
این شرح با مقدمه گروه تحقیق تابع کنگره جهانی امام شهید صدر و مقدمه مؤلف آغاز شده و مطالب آن در چهار جلد تنظیم گردیده است.
مطالب این شرح، حاکی از مباحث علمی مؤلف در یک فاصله زمانی است که آغاز آن روز چهارشنبه، دهم جمادی‌الثانی سال 1385ق، بوده است.[۱].
شارح در هر بخش، نخست پاره‌ای از متن عروه را ذکر کرده و قسمت مورد نظر خود را با درج یک شماره در پایان آن مشخص کرده و آنگاه به فاصله یک خط تیره در ذیل عبارت مزبور، با تکرار شماره مذکور به شرح و تفسیر پرداخته است.
موضوعاتی که در این متن و شرح مورد بحث، بررسی و شرح قرار گرفته است، به‌ترتیب عبارتند از:
- جلد اول: آب مطلق و مضاف؛ آب متغیر؛ آب جاری و آب راکد. # جلد دوم: آب باران؛ شرایط تطهیر با آب باران؛ آب حمام؛ آب چاه؛ روش‌های ثبوت نجاست؛ حرمت شرب نجس؛ آب مستعمل؛ آب مشکوک؛ اسآر (جمع سؤر: آب نیمخورده).
- جلد سوم: نجاسات (شامل بول و غایط، منی، میته، خون، سگ و خوک، کافر، خمر و فقاع).
- جلد چهارم: سایر نجاسات که شامل عرق جنب از حرام و عرق حیوان نجاست‌خوار و... می‌باشد.
از جمله اقداماتی که در این کتاب، انجام گرفته است عبارتند از:
- مقابله نسخ و چاپهای مختلف.
- تصحیح خطاهای صورت‌گرفته در چاپهای گذشته و معالجه موارد سقط و تصرف.
- تقطیع نصوص بدون کوچکترین تغییر در اسلوب و محتوای متن. در موارد نادری نیز که احتیاجی به اضافه کردن کلمه یا عبارتی بوده، آن کلمه یا عبارت میان پرانتز قرار گرفته است.
- تنظیم عناوین قبلی و اضافه کردن عناوین صحیح و مناسب جدید بین پرانتز.
- استخراج مصادری که شارح به آن‌ها استناد کرده است، از منابع معتبری که به نص، نزدیکتر بوده و تطابق بیشتری با آن‌ها داشته است؛ زیرا در مواردی، مؤلف در برخی از کتب و آثار خود، نقل به معنا کرده است.
- اضافه کردن برخی از ملاحظات و تنبیهات در حواشی کتاب که مربوط به اختلاف نسخ، تصحیح نص و... می‌باشد؛ ضمنا حواشی شارح با عبارت «المؤلف»، از حواشی تحقیق متمایز شده است.[۲].
فهرست موضوعات هر جلد در آخر آن و فهرست مصادر مورد استفاده شارح، در انتهای جلد چهارم آمده است.
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.