موسوی، سید محمد
سيد محمد موسوى باليگى، در سال 1348ش، در شهر مشهد مقدس ديده به جهان گشود. نامبرده دوران ابتدايى، راهنمايى و دبيرستان را در زادگاه خويش با موفقيت سپرى كرد و در پى علاقه وافر خويش به فراگيرى علوم دينى، در سال 1365 وارد حوزه علميه مشهد مقدس گرديد. از نخستين روزهاى ورود به حوزه علميه با تلاش و كوشش فراوان به تحصيل پرداخت و ضمن انس با آستان ملكوتى على بن موسى الرضا(ع)، نزد بزرگان آن ديار همچون: «آيت‌الله آشتيانى»، «آيت‌الله علم‌الهدى» و «مرحوم آيت‌الله فلسفى» تلمذ كرد.
| نام | موسوی، سید محمد |
|---|---|
| نام‌های دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE20742AUTHORCODE |
ايشان ضمن پرداختن به وظيفه مهم دينى خويش، «تبليغ»، به تدريس فلسفه و عرفان (منظومه، اسفار و شرح فصوص قيصرى) در دانشگاه رضوى و فردوسى مشهد و دانشگاه تهران و دانشگاه آزاد اسلامى واحد مشهد مشغول است و از سال 1385 مديريت گروه فلسفه و كلام اسلامى دانشگاه علوم اسلامى رضوى را عهده‌دار مى‌باشند.
ايشان در زندگى سراسر علمى خود داراى آثارى چند است كه كتاب‌هاى «آيين و انديشه» و تصحيح «أسرار الآيات» و... از جمله آثار ايشان است.
از ديگر آثار وى مى‌توان به «شرح حكمة الإشراق» و «تعليقات ملاصدرا به مقاله دوام فيض» اشاره كرد.
منابع مقاله
برگرفته از پايگاه انديشوران: http://smmbalighi.andishvaran.ir/fa/Profile.html و دانشگاه علوم رضوى: http://www.razavi.ac.ir/moosavi.aspx، در تاريخ 13 تيرماه 92.