أخبار القضاة
أخبار القضاة، اثر وکیع، محمد بن خلف بن حیان متوفی (306ق)، با تحقیق سعید محمد لحام، کتابی است پیرامون اخبار و حکایات مربوط به قضات مسلمان از صدر اسلام تا زمان نویسنده که به زبان عربی نوشته شده است.
| أخبار القضاة | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | وکیع، محمد بن خلف (نویسنده) لحام، سعيد محمد (مراجعه) |
| ناشر | عالم الکتب |
| مکان نشر | لبنان - بيروت |
| سال نشر | 2001م , 1422ق |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
این کتاب، از جمله قدیمی ترین آثار به دست آمده است که به صورت اختصاصی، به اخبار و شرح حال قضات پرداخته و از این لحاظ، دارای اعتباری خاص و ویژه بوده و از جمله آثار ارزشمند و گران بها بشمار می‌رود.[۱]
ساختار
کتاب با دو مقدمه از محقق و مؤلف آغاز و مطالب در چهار جزء ارائه شده است.
نویسنده در هر مورد، شرح حال مختصری از قضات و اخبار و حکایات افراد در مورد آنها را بیان نموده و در صورت شاعر بودن وی، به گوشه‌هایی از اشعار او، اشاره کرده است.
گزارش محتوا
در مقدمه محقق، ضمن بیان برخی از خصوصیات و ویژگی‌های کتاب، زندگی نامه مختصری از نویسنده، ارائه گردیده است.[۲]
در مقدمه مؤلف، با استفاده از آیات و روایات به بیان اهمیت قضاوت صحیح بین مردم و شأن آن، پرداخته شده است.[۳]
در جزء نخست، ضمن بحث پیرامون روایتی که می‌گوید قاضیان سه گروهند که دو گروه در آتش و یک گروه در بهشت می‌باشد، به بیان اخبار قاضیان دوران پیامبرص(و پس از آن حضرت؛ یعنی قضات دوران ابوبکر، عمر و عثمان و نیز برخی از قضات بنی‌أمیه در مدینه و قضات بنی‌عباس در مدینه، مکه، طایف و بصره پرداخته شده است. از جمله مباحث مطرح شده در این باب، عبارتند از: قضاوت از روی هوا و هوس؛ رشوه در حکم؛ رابطه قضاوت و شفاعت؛ صفات شایسته قضاوت؛ قضاوت در حالت عصبانیت و...[۴]
جزء دوم، با ذکر ولایت ایاس بن معاویة بن قره مزنی آغاز و با قضاوت‌های شریح قاضی که در شمار قاضیان کوفه ذکر گردیده، پایان یافته است. از دیگر قاضیان معرفی شده در این جزء، می‌توان از عبدالملک بن یعلی.[۵]، عباد بن منصور ناجی.[۶]، معاذ بن معاذ بن نصر بن حسان عنبری.[۷]و سلمان بن ربیعه.[۸]نام برد.
جزء سوم، مشتمل است بر ادامه قضایا و اخبار شریح قاضی و اتفاقاتی که افرادی نظیر حکم بن عیینه، ابواسحاق سبیعی، ابراهیم نخعی، ابوضحی مسلم بن صبیح و سایر افراد از وی حکایت کرده‌اند.[۹]و در آخرین جزء که تقریبا مفصل ترین بخش کتاب می‌باشد، به ذکر قضات اهل شام، دمشق، فلسطین، آفریقا، حران، موصل، مصر از زمان فتح شدن آن به دست مسلمانان (، بغداد و سایر نواحی پرداخته شده است که ابن شبرمه.[۱۰]، حجاج بن عاصم محاربی.[۱۱]، شریک بن عبدالله نخعی.[۱۲]، قاسم بن معن.[۱۳]، نعمان بن بشیر.[۱۴]، ابویوسف یعقوب بن ابراهیم.[۱۵]و محمد بن عمر واقدی.[۱۶]از جمله آنها می‌باشند.
اثر حاضر، نسبت به سایر کتبی که در مورد زندگی نامه قضات نوشته شده، دارای امتیازاتی است؛ از جمله آنکه اکثر آنها، تاریخ زندگانی قضات در شهرهای خاصی را مد نظر قرار داده‌اند و بااین حال دارای اختصار و نقص‌های فراوانی می‌باشند، درحالی که مؤلف اثر حاضر، به بیان اخبار قضات در تمامی امصار اسلامی در سه قرن پیش از وفات خویش؛ یعنی از صدر اسلام تا پایان عصر عباسی پرداخته است.[۱۷]
از جمله ویژگی‌های اثر حاضر، آن است که نویسنده در آن، به گردآوری اخباری پرداخته که از منابع معتبری به او رسیده و یا خود شاهد عینی آنها بوده و بااین حال، به نقد و بررسی مطالب و اخبار پرداخته و کتاب خود را به دوران یا شهر خاصی محدود نکرده است.[۱۸]
آنچه باعث اهمیت و ارزش فراوان این اثر می‌شود، آن است که نویسنده خود از قضات برجسته و بزرگ دوران خویش بوده و به خوبی، با اسالیب قضاوت و مناهج فکری قضات و لزوم دقت و تیزهوشی قضات برای آگاهی به حقایق و رساندن حق به صاحب آن، آشنایی داشته و این امور را به خوبی در کتاب خویش، منعکس نموده است.[۱۹]
وضعیت کتاب
فهارس کتاب در انتهای آن جای گرفته است که عبارتند از فهرست اعلام؛ قضایا و موضوعات و محتویات کتاب.
در پاورقی‌ها علاوه بر اشاره به اختلاف نسخ.[۲۰]و ذکر منابع.[۲۱]به توضیح و تشریح برخی از لغات.[۲۲]و اعلام مذکور در متن پرداخته شده است.[۲۳]
پانویس
- ↑ ر.ک: مقدمه محقق، ص6
- ↑ مقدمه محقق، ص5-13
- ↑ مقدمه مؤلف، ص15-18
- ↑ متن کتاب، ص22-189
- ↑ همان، ص241
- ↑ همان، ص260
- ↑ همان، ص322
- ↑ همان، ص355
- ↑ همان، ص391-527
- ↑ همان، ص557
- ↑ همان، ص538
- ↑ همان، ص586
- ↑ همان، ص601
- ↑ همان، ص617
- ↑ همان، ص650
- ↑ همان، ص660
- ↑ ر.ک: مقدمه محقق، ص5
- ↑ ر.ک: همان، 5-6
- ↑ ر.ک: همان، ص6
- ↑ ر.ک: پاورقی، ص146
- ↑ ر.ک: همان، ص148
- ↑ ر.ک: همان، ص149
- ↑ ر.ک: همان، ص150
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.