ربعی دمشقی، محمد بن عبدالله

«ابوسليمان محمد بن عبدالله ربعى دمشقى»، از علماى قرن چهارم هجرى است. وى در سال 298ق در ماه ذى‌حجه، در شهر رقه ديده به جهان گشود . وى در دمشق زندگى مى‌كرد، اما سفرهاى زيادى به‌منظور كسب علم و دانش، به نقاط مختلف از جمله مصر، مكه مكرمه و بغداد داشته است .

نام	ربعی دمشقی، محمد بن عبدالله
نام‎های دیگر
نام پدر
متولد
محل تولد
رحلت	379ق
اساتید
برخی آثار
کد مؤلف	AUTHORCODE14201AUTHORCODE

اساتيد

1. ابواسحاق ابراهيم بن عبدالرحمن بن عبدالملك بن مروان؛
2. ابوالطيب احمد بن ابراهيم بن عبادل؛
3. ابوالجهم احمد بن الحسين بن طلاب؛
4. ابوبكر احمد بن عمرو بن جابر طحاوى؛
5. ابوالحسن احمد بن عمير بن يوسف بن موسى بن جوصاء؛
6. ابوالدحداح احمد بن محمد بن اسماعيل؛
7. ابوسعيد احمد بن محمد بن زياد اعرابى؛
8. ابوبكر احمد بن محمد بن ابوشيبه بغدادى؛
9. ابوعلى اسماعيل بن عباس وراق؛
10. ابوالقاسم اسماعيل بن على خزاعى؛
11. ابومحمد جعفر بن عبدالله ختلى؛
12. ابوالازهر جماهر بن محمد بن احمد ازدى زملكانى؛
13. ابوالقاسم حسن بن آدم عسقلانى؛
14. ابوعلى حسن بن احمد بن غطفان فزارى؛
15. ابوعلى حسن بن حبيب بن عبدالملك، معروف به حضائرى؛
16. سعد بن عبدالعزيز حلبى؛
17. ابومحمد عبدالرحمن بن اسماعيل كوفى؛
18. عبدالله بن حسين خزاعى؛
19. ابوبكر عبدالله بن ابوداود سجستانى؛
20. عبدالغافر بن سلامه حمصى.

و... .

شاگردان

1. ابوعلى احمد بن عبدالرحمن بن عثمان بن ابونصر؛
2. ابوالقاسم تمام بن محمد بن عبدالله بن جعفر رازى دمشقى؛
3. ابوعلى حسن بن على بن شواش كتانى مقرى؛
4. ابومحمد طلحة بن اسد بن مختار رقى؛
5. ابومحمد عبدالرحمن بن عثمان بن ابونصر؛
6. ابوالقاسم عبدالرحمن بن عمر بن نصر سامرى؛
7. ابوالقاسم عبدالعزيز بن احمد بن على بن حمدان لخمى؛
8. ابومحمد عبدالغنى بن سعيد بن على ازدى مصرى؛
9. ابوالحسن عبدالوهاب بن جعفر ميدانى؛
10. ابونصر عبدالوهاب بن عبدالله مزى، معروف به ابن جبان؛
11. ابوالحسن على بن عبدالله بن حسن بن جهضم همدانى؛
12. ابوالحسن على بن محمد بن طوق دارانى؛
13. ابوالحسن على بن موسى سمسار؛
14. ابوعبدالله محمد بن احمد برزى؛
15. ابواسامه محمد بن احمد بن محمد بن قاسم هروى مقرى؛
16. ابوبكر محمد بن حرمى مقرى؛
17. ابوالحسن محمد بن عبدالرحمن بن عثمان بن ابونصر؛
18. ابوالحسن محمد بن عوف مزنى؛
19. ابوالحسن مكى بن محمد بن غمر تميمى مؤدب .

آثار

1. تاريخ مولد العلماء و وفياتهم؛
2. وصايا العلماء عند حضور الموت؛
3. أخبار ابن أبي‌ذئب؛
4. معرفة الصحابة؛
5. المنتقى من أخبار الأصمعي .

وى در روز شنبه، دوازدهم جمادى‌الاولى سال 379ق درگذشت .

منابع مقاله

ربعى دمشقى، محمد بن عبدالله، «تاريخ مولد العلماء و وفياتهم»، تحقيق عبدالله بن احمد بن سليمان، رياض، دارالعاصمة، چاپ اول، 1410ق.