مرزهای اعجاز
«مرزهاى اعجاز» ترجمه آيت الله سبحانى از مقاله «اعجاز القرآن» كتاب البيان آيت الله خويى مى باشد، دانشمندان اسلام با براهين و دلايل متقن و استوار، معجزه بودن قرآن را ثابت نموده و در سطح عالى آنرا بررسى كرده‌اند، مخصوصاً در قرن معاصر؛ مانند شيخ جواد بلاغى در آلاء الرحمن، هبة الدين شهرستانى در المعجزة الخالدة، علامه طباطبايى در الميزان. مقاله فوق نيز در اين زمينه است كه مترجم آن را جهت ترجمه انتخاب مى كند .
| نام کتاب | مرزهای اعجاز |
|---|---|
| نام های دیگر کتاب | البیان فی تفسیر القرآن. فارسی. برگزیده |
| پدیدآورندگان | سبحانی تبریزی، جعفر (محقق)
خویی، ابوالقاسم (نويسنده) |
| زبان | فارسی |
| کد کنگره | BP 86 /خ9م4 |
| موضوع | قرآن - اعجاز |
| ناشر | موسسه امام صادق علیه السلام |
| مکان نشر | قم - ایران |
| سال نشر | 1385 هـ.ش |
| کد اتوماسیون | AUTOMATIONCODE3153AUTOMATIONCODE |
ساختار
البيان شامل فهرست موضوعات، مقدمه و متن ارزنده‌اى مى‌باشد. از فصول حساس و ارزنده البيان، مبحث اعجاز قرآن است، مولف موضوعات مربوط به اعجاز قرآن را در مدخل تفسير خود به سبك دلپذيرى مطرح نموده و با بيانى شيوا و دلائلى قاطع و استوا، جهات مختلف اعجاز قرآن را به طور محققانه، تجزيه و تحليل نموده است و به تمام پرسشها و خرده‌هايى كه در اين زمينه بوده، با بيانى قاطع، مبرهن و قانع كننده و با زبانى ساده و فهم پذير، و نظم منطقى و استدلالى پاسخ داده‌اند.
گزارش محتوا
مؤلف پس از بررسى اعجاز از نظر لغت، در تعريف اصطلاحى اعجاز مى‌فرمايند: «كسى كه مقامى از جانب خدا را ادعا نمايد، عملى را گواه بر صدق گفتار خود انجام مى‌دهد كه از حدود قوانين طبيعى بيرون و ديگران از آوردن آن عاجزند».
سپس لزوم همراهى ادعاى نبوت با دليل را بررسى كرده و نظريه اشاعره را كه داورى عقل درحسن و قبح را نمى‌پذيرند، و متذكر لزوم هماهنگى معجزه با علوم و فنون رايج زمان شده و معتقدند اگر عرب‌ها به معارضه با قرآن موفق شده بودند قطعاً آن را در محافل ادبى و اجتماعات بزرگ اعلام مى‌كردند.
پس از بيان انشاى پيامبر نبودن قرآن، معجزه جاودانى و ساير امتيازات آن، نتيجه مى‌گيرند كه قرآن از نظر اسلوب و بلاغت يك معجزه آسمانى است.
پس از آن به صفات الهى و پيامبران در قرآن و مقايسه آن در ساير كتب آسمانى پرداخته و با بررسى برخى محتويات ساير كتب مى‌فرمايند: آيا مى‌توان اين كتاب‌هاى بى اساس را وحى آسمانى دانست؟
مصنف انسجام در مضمون و اسلوب و قانون گذارى را اعجاز قرآن دانسته و نمونه‌هايى از آن را در قرآن متذكر مى‌شود و مى‌فرمايند اسلام دين ميانه‌روى است.
خبر از غيب، و توجه به اسرار آفرينش از مسائل اعجاز قرآن است .وى پندارهاى پيرامون قرآن مبنى بر مخالف قواعد عربى بودن، همگانى نبودن درك اعجاز قرآن، امكان معارضه با قرآن، اختلاف با عهدين و وجود تناقض در آيات را بى اساس شمرده‌اند.
معتقدند: كسيكه به پيامبران سابق ايمان داشته باشد بايد به حضرت محمد (ص)ايمان آورد و ديگر به معجزه‌اى كه نبوت او را تصديق كند نيازى نيست.
نگاهى به ترجمه
آيت الله سبحانى اين كتاب را به درخواست شهيد غروى ترجمه كرده است. آيت الله خويى پس از ملاحظه‌ى ترجمه فرموده‌اند «زيبا و شيوا ترجمه شد»، بر اثر اهميّت اين فصل گروهى از علاقمندان در خواست ترجمه اين فصل به زبان انگليسى و فرانسه را داشته‌اند.
وضعيت كتاب
فهرست موضوعات در ابتداى كتاب و در پاورقى آدرس آيات، روايات، مصادر و منابع و تضيح برخى نكات، اصطلاحات و معرفى اعلام آمده است.
منابع
متن كتاب