کاشف‌الغطاء، عباس بن حسن
عباس بن حسن کاشف‌الغطاء (۱۲۵۳-۱۳۲۳ق/۱۸۳۷-۱۹۰۵م)، فقیه، اصولی، ادیب و شاعر.
تولد
وی در سال 1253ق، در نجف زاده شد.
تحصیل و اساتید
مقدمات علوم را نزد عالمان آن شهر خواند و سپس خارج فقه و اصول را نزد پسرعمویش شیخ مهدی آل کاشف‌الغطاء، شیخ محمدحسین اَعسم، شیخ مرتضی انصاری، میرزا حبیب‌الله رشتی و میرزای شیرازی در سامرا طی کرد. از استادان یادشده و نیز از شیخ راضی نجفی اجازه روایت یافت. او در شعر و ادب توانا بود.
آثار
- منهل الغمام في شرح شرائع الإسلام؛
- نبذة الغري في أحوال الحسن الجعفري؛
- الفوائد العبّاسية؛
- شرح الرّوضة البهية؛
- الورود الجعفرية في حاشية الرّياض الطباطبائية؛
- دلائل الإمامة؛
- الدّرّ النّضيد في التّقليد؛
- رسالة في مباحث الألفاظ؛
- رسالة في التعادل والتراجيح؛
- اشعاری نیز در شرح مسائل فقهی، ادبی و موضوعات دیگر به وی منسوب است[۱].
پانویس
- ↑ ر.ک: یوسفی اشکوری، حسن، ج2، ص104
منابع مقاله
یوسفی اشکوری، حسن، دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1374ش.