قباوه، فخرالدین
فخرالدين قباوه (متولد 1933م)، ادیب، مفسر، استاد دانشگاه
| نام | قباوه، فخرالدین |
|---|---|
| نام‌های دیگر | |
| نام پدر | نجیب |
| متولد | 1933م |
| محل تولد | حلب سوریه |
| رحلت | |
| اساتید | عبدالوهاب تونجى |
| برخی آثار | الجمل في النحو |
| کد مؤلف | AUTHORCODE07826AUTHORCODE |
ولادت
در سال 1933م، در حلب به دنيا آمد. پدرش نجیب و پدر بزرگش عمر افرادی عامی بودند و صاحب یک کافه بودند.
تحصیلات
آموزش‌هاى ابتدايى را در همان جا آموخت. بعد از وفات پدرش ناچار به‌سوى حرفه‌هاى آزاد روى كرد تا معيشتش را تأمين كند و هم‌زمان با كار روزانه تحصيلاتش را شبانه ادامه داد تا دوره متوسطه را به پايان بُرد و وارد مركز تربيت معلم شد و گواهى تدريس در دوره ابتدايى را به دست آورد و آنگاه اجازه تدريس در مدارس راهنمايى را نيز به دست آورد و برایش شادى‌آور بود كه توانسته در مدارس ابتدايى در 21 سالگى (سال 1954) تدريس كند.
وى آنگاه به دانشكده ادبيات دانشگاه دمشق پيوست و در سال 1958م، گواهى تدريس در زبان و ادبيات عربى گرفت و بعد در سال 1959م، گواهى تدريس در مدارس متوسطه را تحصيل كرد و تدريس در مدارس متوسطه را ادامه داد و اجازه‌اى در زبان عربى و بعد از آن دو تا ديپلم ويژه مديريت و بازرسى تربيتى را از دانشكده تربيت دانشگاه دمشق به دست آورد.
او در سال 1960م، گواهى مرحله آمادگى تحصيلات تكميلى را از دانشكده ادبيات دانشگاه قاهره تحصيل كرد و بعد به دانشگاه قاهره رفت و در آنجا درجه كارشناسى ارشد را در سال 1964م و دكترا را در سال 1966م، به دست آورد. از سال 1967م، به‌عنوان مدرس ادبيات قديم در دانشكده اديان دانشگاه حلب مشغول به كار شد و آموزش ادبيات قديم و نحو را در دو دانشگاه حلب و تشرين ادامه داد و از سال 1979 تا 1983م، به‌صورت موقت به دانشگاه محمد در شهر فاس در كشور مغرب رفت.
در سال 1972م، به درجه دانشيارى و در سال 1977م، به درجه استادى رسيد. همچنين او در تأسيس جمعيت تقويت سطح بهداشت و سلامت حلب و دانشكده ادبيات دانشگاه آنجا مشاركت كرد. پايان‌نامه‌هاى متعددى با راهنمايى يا مشاوره و يا با داورى ايشان در دانشگاه‌هاى سوريه و مغرب و... به سامان رسيده است.
وی در سال 1989م برای تدریس به دانشگاه اسلامی امام محمد بن سعود به قصیم عربستان رفت.
در سال 2005م بازنشسته شد.
او از ذوق شعرى نيز برخوردار بوده و ديوان شعرى مدون داشته كه به‌مرور زمان از بين رفته و جز اندكى از آن باقى نمانده است.
استادان
ايشان در نزد استادان بزرگى چون عبدالوهاب تونجى، سعيد افغانى، شكرى فيصل، محمد مبارک، صبحى صالح، عمر فروخ و شوقى ضيف و... تحصيل كرده و شخصيت علمى و ادبى‌اش از آنان تأثير پذيرفته است.
آثار
- ابن عصفور و التصريف؛
- إعراب الجمل و أشباه الجمل؛
- المورد الكبير، نماذج تطبيقية في الإعراب و الأدوات و الصرف؛
- الأخطل الكبير؛
- تحليل النص النحوي، منهج و نموذج؛
- التحليل النحوي، أصوله و أدلته؛
- تصريف الأسماء و الأفعال؛
- تطور مشكلة الفصاحة و التحليل البلاغي و موسيقى الشعر؛
- سلامة بن جندل الشاعر الفارس؛
- العامل النحوي، مشكلة و نظريات للحل؛
- مع المهارات اللغوية واقعها و عوامل النهوض بها؛
- منهج التبريزي في شروحه و القيمة التاريخية للمفضليات؛
- الأسباب الشرعية للمغازي و صدى الوحي و الشعر فيها: بحث تحليلي مقارن للتأصيل؛
- الاقتصاد اللغوي في صياغة المفرد؛
- تاريخ الاحتجاج النحوي بالحديث الشريف بحث وثائقي للتأصيل؛
- علامات الترقيم في اللغة العربية؛
- تصحيح «تفسير الجلالين»؛
- تصحيح «تهذيب إصلاح المنطق»؛
- تصحيح «الجمل في النحو»؛
- مصطلح الإعراب في معانيه المختلفة (مقاله)؛
- المعجمية العربية و مشكلة الفصاحة (مقاله)؛
- التحليل البلاغي في تفسير الشعر حتى القرن الخامس (مقاله)؛
- توجهات الدرس النحوي في ضوء نظريات علم اللغة (مقاله)؛
- اللغة العربية بين التعليم و تكوين المهارة اللغوية (مقاله)؛
- افتحوا الأبواب لأفصح من نطق بالضاد (مقاله)؛
و...