عباس، فضل حسن

فضل حسن عباس (1932-2001م)، از برجسته‌ترین و بارزترین علمای اردن و متخصص در تفسیر، لغت و بلاغت.

نام	عباس، فضل حسن
نام‎های دیگر	ف‍ض‍ل‌ ح‍س‍ن‌ ع‍ب‍اس‌ ح‍س‍ن‌ ع‍ب‍اس‌، ف‍ض‍ل‌
نام پدر
متولد
محل تولد
رحلت
اساتید
برخی آثار	المفسرون مدارسهم و مناهجهم إتقان البرهان في علوم القرآن اشاره السبق اعجاز القران الکريم محاضرات في علوم القرآن
کد مؤلف	AUTHORCODE01965AUTHORCODE

تولد

ایشان در سال 1932، در صفوریه فلسطین زاده شد.

تحصیلات

حدود ده‌ساله بود که قرآن را در زادگاهش حفظ نمود. پس ‌از آن فقه شافعی، عقاید و ادبیات را آموخت و به عکا رفت و در مدرسه احمدیه در مسجد جزار مشغول درس شد. او برای ادامه تحصیل در سال 1948 به مصر رفت و سپس در دانشکده اصول دین الازهر مشغول به تحصیل گردید و در سال 1952 از آنجا فارغ‌التحصیل گشت. ایشان در سال 1972ق، مدرک دکترایش را گرفت.

اساتید

یوسف عبدالرزاق؛
محمد عبدالله دراز؛
محمد یوسف موسى؛
محمود غنیمی؛
محمد اودن؛
ابراهیم زیدان؛
محمد بیصار؛
عبدالحلیم محمود؛
محمد عبدالله ماضی.

شاگردان

مصطفى مشنی؛
سلیمان دقور؛
علی علان؛
منصور ابوزینه؛
عبدالناصر ابوالبصل؛
محمد الحاج؛
جمال ابوحسان؛
محمد احمد خطیب؛
جهاد نصیرات؛
راجح الکردی؛
احمد نوفل؛
نداء زقزوق؛
علی هانی؛
محمد الجمل.

مشاغل و مناصب

شیخ فضل تا سال 1953م، در مصر ماند، تا اینکه پدرش در لبنان از دنیا رفت؛ بنابراین او به لبنان رفت و تا یک سال در آنجا ماند. مدتی بعد به صیدا رفت و تا سال 1956م، در اداره اوقاف آن شهر مشغول به‌کار شد. سپس شیخ فضل تا سال 1965 با مفتی آنجا محمد امین حسینی همکاری نمود.

ایشان در سال 1965م، به اردن مهاجرت نمود و در سال 1966، به دانشکده «الشريعة» ملحق شد و در آنجا تفسیر، حدیث، خداشناسی، لغت عربی و قرائت قرآن تدریس نمود.

وی در خلال سال‌های 1975 تا 1978 به امارات رفت و سپس به اردن بازگشت و در دانشکده «الشریعة» دانشگاه اردن مشغول به تدریس شد و نیز منصب ریاست گروه اصول‌ الدین آنجا را برعهده گرفت و تا پایان عمر در اردن ماند و دروس مختلفی را تدریس نمود.