امین شیرازی، احمد

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

احمد امین شیرازی (متولد 1319ش)، دانش‌آموخته حوزه علمیه قم و مشهد و متخصص در ادبیات عربی.

NUR05608.jpg
نام امین شیرازی، احمد
نام‎های دیگر ش‍ي‍رازي‌، اح‍م‍د ام‍ي‍ن‌

ام‍ي‍ن‌، اح‍م‍د

نام پدر
متولد 1319ش
محل تولد
رحلت
اساتید
برخی آثار
کد مؤلف AUTHORCODE05608AUTHORCODE

تولد

احمد امین شیرازى در 8 اردیبهشت 1319ش (1359ق)، در شیراز زاده شد.

تحصیلات

پس از تحصیلات نخستین، در هفده‌سالگی (1336ش) رهسپار مشهد مقدس شد و در مدرسه نواب سکونت گزید و مدت هفت سال علوم ادبى را نزد ادیب نامى خراسان محمدتقی ادیب نیشابورى فراگرفت و هرآنچه را آموخت، نگاشت و تدریس کرد و مورد توجه فراوان استادش قرار گرفت؛ به‌گونه‌ای که استاد، یک دوره درس خصوصى نحو و بلاغت براى او قرار داد و به دریافت اجازات متعدد تدریس و تعلیم علوم ادبى نائل آمد و پس ‌از آن شرح لمعه و خلاصة الحساب شیخ بهایى را نزد حضرت آیت‌الله حاج سید احمد مدرس یزدى فراگرفت.

در سال 1343ش، رهسپار قم شد و به تدریس و تحصیل پرداخت. او به دعوت آیت‌الله‌العظمی گلپایگانى به تدریس علوم ادبى در مدرسه علوى (اول خیابان تهران) پرداخت و هم‌زمان به تحصیل سطوح عالیه مشغول شد. اساتید ایشان ازاین‌قرارند: حضرات آیات: نورى همدانى (رسائل)، فاضل لنکرانى (مکاسب و کفایه)، اعتمادى (قوانین)، شهید مفتح (حکمت شرح منظومه)، جوادى آملى (اسفار)، حسن‏زاده آملى (شرح چغمینى و تشريح الأفلاك شیخ بهایى - رحمه‌الله - در علم نجوم) و گرامى قمى (منطق شرح منظومه).

پس‌ از آن به درس خارج آیات عظام آقایان: گلپایگانى، میرزا هاشم آملى، اراکى، محقق داماد، حاج ‌آقا مرتضى حائرى و وحید خراسانى، حاضر شد و مبانى علمی‌اش را استوار ساخت.

مشاغل

او در کنار تحصیل در مدرسه منتظریه (حقانى) و مسجد امام و مدرسه فیضیه و مدرسه علمیه رضویه به تدریس علوم ادبى اشتغال داشت و درس‌هایش، از جمله معروف‌ترین و شلوغ‌ترین درس‌های ادبى حوزه علمیه قم بود.

سپس به دعوت مرحوم آیت‌الله حاج سید مهدى ابن‌الرضا به خوانسار رفت و مدت سه سال در مدرسه علمیه ولی‌عصر به تدریس علوم دینى پرداخت و در مدارس آن شهر به تبلیغ دین اشتغال داشت.

پس از پیروزى انقلاب اسلامى به دعوت مرحوم آیت‌الله سید حسن طاهرى خرم‌آبادی به خرم‌آباد رفت و به تدریس در حوزه خواهران و کارهاى فرهنگى و انقلابى در ارگان‌ها و نهادهاى مختلف انقلابى پرداخت.

در سال 1362 به قم بازگشت و به تألیف و تدریس و تبلیغ دین در شهرهاى مختلف مشغول شد و آثار فراوان پدید آورد.

آثار

الف)- آثار چاپ‌شده:

  1. آیین بلاغت (شرح فارسى مختصر المعاني)؛
  2. صرف روان با حدیث و قرآن؛
  3. نحو روان با حدیث و قرآن؛
  4. بلاغت روان با حدیث و قرآن؛
  5. الصرف الحديث مع القرآن والحديث‏؛
  6. البليغ في المعاني والبيان والبديع‏؛
  7. اسلام پزشک بى‌دارو.

ب)- آثاری که تاکنون چاپ نشده‌اند:

  1. شرح سیوطى‏؛
  2. شرح مغنى‏؛
  3. شرح مطول‏؛
  4. شرح باب حادى عشر؛
  5. شرح مقامات حریرى‏؛
  6. شرح مکاسب (تقریرات درس آیت‌الله فاضل لنکرانى)؛
  7. شرح کفایه (تقریرات درس آیت‌الله فاضل لنکرانى)؛
  8. شرح کتاب منظومه سبزوارى به زبان فارسى (تقریرات درس آیت‌الله مفتح)؛
  9. تقریرات فقه و اصول (آیت‌الله محقق داماد)؛
  10. تقریرات فقه و اصول (آیت‌الله وحید خراسانى)؛
  11. رساله‌ای در علم عروض و قافیه‏؛
  12. رساله‌ای در علم منطق‏؛
  13. رساله‌ای در علم فلسفه‏[۱].

پانویس

  1. ر.ک: پایگاه اینترنتی اندیشوران حوزه و نورسافت

منابع مقاله

  1. پایگاه اینترنتی اندیشوران حوزه، در 13 اردیبهشت 1400، به آدرس:
    http://ahmadamin.andishvaran.ir/fa/ScholarMainpage.html
  2. پایگاه اینترنتی نورسافت، به آدرس:

https://www.noorsoft.org/fa/Mostabser/View/20/%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C%E2%80%8C%E2%80%8C%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-%D8%A7%D8%AD%D9%85%D8%AF-%D8%A7%D9%85%DB%8C%D9%86-%D8%B4%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D8%B2%DB%8C


وابسته‌ها