پیشگوئیها در علائم آخر الزمان
پيش‌گوئى‌ها در علائم آخرالزمان اثر علامه حسن مصطفوى، به بيان و بررسى برخى از پيشگوئى‌هاى پيامبر(ص) و ائمه(ع) پيرامون حوادث و اتفاقات آخرالزمان پرداخته است. كتاب به زبان فارسى و در سال 1351ش نوشته شده است.
| پیشگوئیها در علائم آخر الزمان | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | مصطفوی، حسن (نویسنده) |
| ناشر | مرکز نشر آثار علامه مصطفوی |
| مکان نشر | تهران - ایران |
| سال نشر | 1386 ش |
| چاپ | 2 |
| شابک | 978-964-9965-15-4 |
| موضوع | آخر الزمان - احادیث
فتن و ملاحم - احادیث محمد بن حسن(عج)، امام دوازدهم، 255ق. - مهدویت - احادیث |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 224/5 /م6پ9 |
انگيزه تأليف، توجه به مقامات معنوى، آگاهى و روشن ضميرى رسول‌الله(ص) و ائمه(ع) ذكر شده است كه چگونه چند هزار سال را با چشم روحانى مشاهده كرده و از آن خبر داده‌اند.
ساختار
كتاب با مقدمه مؤلف در بيان نكاتى پيرامون مطالب كتاب آغاز و مباحث، در سى‌وهشت عنوان و يك خاتمه تنظيم شده است. مطالب دربردارنده روايات و احاديثى در موضوع پيش‌گويى‌هاى رسول اكرم(ص) و ائمه(ع) از حوادث و وقايعى است كه در آخرالزمان و نزديك به زمان ظهور حضرت مهدى(عج) واقع خواهد شد.
احاديث از صحاح، مسانيد و كتب معتبره اهل سنت و اصول شيعه، جمع‌آورى شده و پيش از نقل احاديث، به نام كتابى كه مأخذ است اشاره شده است. روايات اهل سنت، پيش از احاديث شيعه ذكر گرديده است.
نویسنده، سعى كرده تا احاديثى كه در آن‌ها تصريح به جمعيت مخصوص و يا محل معينى نشده است را مختص به مورد مخصوص نكرده و از عمومیت و شمول بيرون نياورد و لذا در ترجمه يا توضيح احاديث، اين اصل را رعايت كرده است.
از ذكر روايات مكرر كه با اختلاف اسناد در كتب حديث نقل مى‌شود، خوددارى شده و از آن‌جا كه غرض نویسنده ذكر معنى و توجه به حقايق مى‌باشد، نه اثبات حديث و اظهار فضل آن، لذا فقط به نقل حديث از كتب درجه اول و معتبر فريقين اكتفاء شده است.
گزارش محتوا
نویسنده معتقد است به‌طورى كه از روايات و اخبار فهميده مى‌شود، رسول اكرم(ص) گاهى از جريان‌هاى آينده و از وقايع و حوادثى كه براى ملت اسلامى رخ خواهد داد، خبر مى‌داد و مخصوصاًً نسبت به بعضى از اصحاب خود، توجه و عنايت خاصى داشته است. از ائمه(ع) نيز روايات بسيارى نقل شده كه تأييد كننده اين امر است كه ايشان، علم منايا، بلايا و انساب داشتند؛ يعنى از آجال، حوادث، ابتلائات، اجداد و اولاد آگاه بودند.
از جمله پيش‌گويى‌هاى پيامبر(ص)، حكمرانى و امارات افراد ستمگر و شرير است و آن حضرت، مسلمانان را هشدار داده تا از آنان پيروى نكرده و اعانت، تأييد و تصديق آنان ننمايند و در چنين حكومتى، صبر و استقامت كرده، از روش صحيح و عدالت منحرف نشوند.
نویسنده معتقد است، با بررسى اين روايات، معلوم مى‌شود كه تسلط حكام جور و گرفتارى‌هاى اجتماعى، در اثر روى‌گرداندن مردم از حق صورت خواهد گرفت.
در روايتى وارد شده است كه در آخرالزمان، به‌طور كلى بركت از زندگى و از جريان امور مردم برداشته شده، معرفت و علم به حقايق گرفته شده و گرفتارى‌ها، هرج و مرج، ابتلائات و فتنه‌ها ظاهر مى‌گردد.
نویسنده معتقد است مقصود از رفع علم، برداشته شدن علوم الهى، معارف و حقايق دينى است كه مورد توجه و علاقه مردم قرار نمى‌گيرد و اگر برخى از افراد نيز توجه به تحصيل آن پيدا كنند، تنها از لحاظ ظاهر و به منظور به دست آوردن و آشنايى به اصطلاحات و قواعد است، نه درك حقيقت آن علوم و رسيدن به معارف الهى.
وى پيش‌گويى‌هايى كه به جنگيدن مسلمانان با طوايف ترك اشاره دارند را مربوط به حمله و حكومت مغول كه در قرن هفتم صورت گرفت دانسته و معتقد است اوصافى كه در روايات يأجوج و مأجوج -از قبيل كوچكى چشم، صاف بودن بينى، پهن بودن صورت- ذكر شده نيز به مردم چين و مغولستان تطبيق مى‌كند.
مؤلف معتقد است كه اغلب علامت‌هايى كه براى قيامت عنوان شده، براى ما مجهول بوده و تا به وقوع نپيوسته، نمى‌توان آن‌ها را تفسير و تحليل كرد و براى هر يك از اين علائم، روايات بالخصوصى وارد شده است.
از جمله اين علامات، خروج دجال است كه روايات مختلف بسيارى در بيان خصوصيات آن وارد شده است. وى دجال را به معنى دورغگو و كسى كه برخلاف حق اظهار و رفتار داشته باشد، معنا كرده و اعتراف مى‌كند كه اغلب رواياتى كه در اين موضوع رسيده است، بسيار مختلف و نامفهوم بوده و نتيجه روشنى از آن‌ها حاصل نمى‌شود.
يكى ديگر از علائم حتمى و بسيار نزديك به ظهور، قتل نفس زكيه در ميان ركن كعبه و مقام ابراهيم(ع) در مسجد الحرام است. نویسنده پس از نقل روايات مربوط به اين موضوع، جريان را اين‌گونه تشريح مى‌كند كه يكى از صلحاء و اهل معرفت كه از ذريه اهل‌بيت(ع) مى‌باشد، در خلال انجام مناسك حج، از روى تعصب، عناد و برخلاف عدالت، با نهايت قساوت و بى‌رحمى، كشته مى‌شود و به اندازه‌اى اين عمل ظالمانه مى‌باشد كه جزو وقايع مهم آخرالزمان محسوب شده و از هزاران سال پيش خبر داده شده است.
در خاتمه، روايتى نقل شده و در آن مردم به سه دسته زير تقسيم شده‌اند:
- افرادى كه روى معرفت و علم، وظائف خود و تكاليف الهى را تشخيص داده و با بصيرت تمام به سوى حق سلوك مى‌كنند؛ اين‌ها انسان كامل هستند.
- افرادى كه در راه يادگرفتن علم و معرفت بوده و براى رسيدن به مقام بينايى، كوشش مى‌كنند؛ ايشان دانشجويان راه نجاتند.
- گروهى كه نه عالم و نه متعلمند، بلكه انسان‌هاى فرومايه و پستى هستند كه هيچ‌گونه برنامه و هدفى در زندگى ندارند؛ اينان به حيوانات چهارپايى تشبيه شده‌اند كه بى‌چوپانند.
نویسنده با ذكر و بررسى اين احاديث، در پى پند گرفتن، به خود آمدن و بيدار شدن مسلمين است تا به نقاط ضعف و انحرافات اخلاقى و عملى خود توجه كرده و درصدد اصلاح خود و پرهيز از مفاسد و انحرافات دينى باشند.
وضعيت كتاب
فهرست مطالب و منابع مورد استفاده مؤلف در انتهاى كتاب آمده است. كتاب فاقد پاورقى است.
منابع مقاله
مقدمه و متن كتاب.