عشیق، محمداکبر
محمداکبر عشیق (متولد 1328ش)، از محققان و تاریخپژوهان سنیمذهب افغانی و مصحح آثار گرانبهایی همچون «تاریخ عالمآرای امینی» و «تاریخ بخارا، خوقند و کاشغر».
ولادت
محمداکبر عشیق فرزند محمدیوسف، در سال 1328ش، در افغانستان، دیده به جهان گشود[۱].
محل تحصیل
دانشگاه فردوسی مشهد (تا ۱۳۶۵ش)[۲].
مدرک تحصیلی
لیسانس ادبیات فارسی[۳].
مناصب و مشاغل
- مدرس دانشگاه دعوت و جهاد در پیشاور: وی بعد از دریافت لیسانس از دانشگاه فردوسی مشهد، به پاکستان رفت و در دانشگاه «دعوت و جهاد» به تدریس ادبیات فارسی پرداخت؛
- همکاری با بنیاد پژوهشهای اسلامی آستان قدس رضوی ( از ۱۳۷۱ش تا ۱۳۷۶ش): در سال 1371ش دوباره به مشهد بازگشت و در بنیاد پژوهشهای آستان قدس رضوی به کار پرداخت، اما در سال 1376ش، از فعالیت در این بنیاد کناره گرفت[۴].
گرایشات و فعالیتها
وی در اولین نوشتههایش گرایش پانافغانیستی داشت. بعد کتابهای حزب توده ایران را مطالعه کرد و چون به ادبیات گرایش بیشتری داشت، کتاب بررسیهایی درباره برخی از جهانبینیها و جنبشهای اجتماعی در ایران، تأثیری ژرف بر او گذاشت[۵].
از سال 1376ش، به پژوهشهای ادبی روی آورد. از 1353 تا 1356ش، با حسین خدیوجم در چاپ ترجمه «إحياء علوم الدين» و تصحیح «کیمیای سعادت» امام غزالی همکاری کرد. از وی آثار و مقالات بسیاری در تصحیح متون قدیمی و در حوزه ادبیات، تاریخ و سیاست در نشریات ایران و افغانستان منتشر شده است. وی در سالهای اخیر بیشتر به تصحیح متون قدیمی همت گماشته است[۶].
آثار
تصحیح کتابهای:
- تاریخ حزن الملل بخارا؛
- مكارم الأخلاق؛
- تاریخ عالمآرای امینی؛
- تاریخ بخارا، خوقند و کاشغر[۷].
پانویس
منابع مقاله
بینام، «محمداکبر عشیق»، برگرفته از سایت «بانک اطلاعات رجال»، آخرین ویرایش 9 آبریل 2013، دریافت 5 آذر 1399، به آدرس اینترنتی: http://rijaldb.com/fa/11011/%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF+%D8%A7%DA%A9%D8%A8%D8%B1+%D8%B9%D8%B4%DB%8C%D9%82
وابستهها
[[]]
[[]]
[[]]
[[]]