تمیمی، عبدالواحد بن عبدالعزیز
عبدالواحد بن عبدالعزیز تمیمی (341 یا 342-410ق)، فقیه و محدث حنبلی قرن چهارم و پنجم هجری.
تولد
ابوالفضل، عبدالواحد بن عبدالعزیز بن حارث بن اسد بن لیث بن سلیمان بن اسود بن سفیان بن یزید بن اکینة بن عبدالله تمیمی، در سال 341 یا 342ق، در بغداد متولد شد.
شیوخ و اساتید
او از شیوخی چون احمد بن سلمان نجاد، عبدالله بن اسحاق بغوی، احمد بن کامل قاضی، ابوبکر شافعی، محمد بن حسن بن کوثر بربهاری، ابوبکر جعابی و... روایت نقل نموده است.
شاگردان
کسانی چون خطیب بغدادی، رزق‌الله تمیمی، عمر بن عبیدالله بن عمر مقری و... از وی روایت نقل نموده‌اند.
از نگاه دیگران
خطیب بغدادی، او را صدوق دانسته و ذهبی وی را امام، فقیه و رئیس حنابله معرفی نموده است.
وفات
ابوالفضل تمیمی در سال 410ق، از دنیا رفت و در کنار قبر احمد بن حنبل دفن شد[۱].
پانویس
- ↑ ر.ک: عمرو عبدالمنعم سلیم، بخش دوم، ص7-8
منابع مقاله
عمرو عبدالمنعم سلیم، «ثلاث في الاعتقاد»، دارالعاصمة، عربستان سعودی، ریاض، چاپ اول، 1422ق/2002م.