عبود، مارون
مارون عبود (1886-1962م)، نویسنده، شاعر و ادیب و از اقلیم‌نویسان ماهر قرن بیستم در لبنان.
| نام | عبود، مارون |
|---|---|
| نامهای دیگر | |
| نام پدر | حنا |
| متولد | 1886 |
| محل تولد | روستای عین کفاع در منطقه جبیل لبنان |
| رحلت | 1962م |
| اساتید | |
| برخی آثار | أصل الموحدين الدروز و أصولهم
أدب العرب |
| کد مؤلف | AUTHORCODE44624AUTHORCODE |
تولد
مارون عبود در 9فوریه سال 1886م، در روستای عین کفاع در منطقه جبیل به دنیا آمد.
تحصیل و مشاغل
ایشان بعد از گذراندن مراحل درسی در زادگاهش، از دانشکده حکمت بیروت فارغ‌التحصیل شد و بعد از آن، در بیروت به تدریس مشغول شد و در سال 1908م، از بیروت به جبیل برگشت و در آنجا به تدریس زبان و ادبیات عربی و انتشار مجله پرداخت.
وی در سال 1914م، تدریس و نوشتن در مجلات را کنار گذاشت و به زادگاهش برگشت و به کشاورزی و کار روی زمین پرداخت. مارون عبود بعد از هشت سال اقامت در روستا دوباره در دانشگاه‌های بیروت به تدریس پرداخت[۱].
مارون عبود به دلیل هم‌زیستی با روستاییان و گذراندن بخشی از عمرش در روستا و از طرف دیگر به دلیل تدریس در دانشگاه‌ها و نوشتن مجلات و کتاب‌های فراوان و قلم زیبایش، در برخی از کتاب‌هایی که نوشته است به انعکاس مسائل و زندگی منطقه جبیل و روستاهای آن پرداخته است؛ به‌حدی که در بین اقلیم‌نویسان برتر ادبیات عرب از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است و لقب «پدر داستان اقلیمی لبنان» را به خود اختصاص داده است[۲].
وفات
مارون عبود در 2 ژوئن سال 1962م، در سن 76 سالگی از دنیا رفت.
آثار
از مارون عبود آثار زیادی در زمینه‌های مختلف ادبیات، نقد اجتماعی و سیاسی، نقد ادبی، داستان بلند و داستان کوتاه به‌جا مانده است که می‌توان به «الأمير الأحمر» و «فارس‌آغا» در زمینه داستان بلند، «وجوه و حكايات»، «أقزام جبابرة» و «أحاديث القرية» در زمینه داستان کوتاه اشاره نمود[۳].
دیگر آثار او به قرار ذیل است:
- أبوالعلاء المعري، زوبعة الدهور؛
- آخر حجر؛
- أدب العرب؛
- أشباح القرن الثامن عشر؛
- أشباح و رموز؛
- الأخرس المتكلم؛
- الرؤوس؛
- الشعر العامي؛
- بديع‌الزمان الهمذاني؛
- توادوسيوس قيصر؛
- حبر علی ورق؛
- حفلة تكريم؛
- رواد نهضة الحديثة؛
- زوابع؛
- سبل و مناهج؛
- علی الطائر؛
- علی المحك؛
- قبل انفجار البركان؛
- كريستوف كولومب؛
- مجددون و مجترون؛
- مجنون ليلی؛
- من الجراب؛
- نقدات عابر؛
- بيروت و لبنان منذ قرن و نصف قرن[۴].