ابن ابی‌زرعه، عیسی
ابن ابی‌زرعه، عیسی بن اسحاق (371ق-448ق/982م– 1056م)، دانشمندی مسیحی، عالم به فلسفه و منطق و در ترجمه ممتاز بود. از آثار اوست: «اختصار كتاب أرسطوطاليس في المعمور من الأرض».
ولادت
عیسی بن اسحاق بن زرعة بن مرقس بغدادی، در سال 371ق/982م، در بغداد متولد شد.
جایگاه علمی
وی از مسیحیان عراق، عالم به فلسفه و منطق، در ترجمه ممتاز و حرفه او تجارت با کشور روم بود. او در اواخر عمر، مشتاق نوشتن مقاله‌ای در مورد «بقای روح» شد و برای این کار حدود یک سال به تفکر و اندیشه پرداخت.
ابوحیان درباره او می‌گوید: «او دارای ترجمه‌ای نیکو، نقلی صحیح، کثیر الرجوع به کتب و... بود.
آثار
- اختصار كتاب أرسطوطاليس في المعمور من الأرض؛
- أغراض كتب أرسطوطاليس المنطقية؛
- معاني كتاب إيساغوجي؛
- العقل؛
- علة استنارة الكواكب؛
- مقالة في المباحث الأربعة.
وفات
وی در سال 448ق/1056م، در بغداد درگذشت[۱].
پانویس
- ↑ ر.ک: زرکلی، خیرالدین، ج5، ص100
منابع مقاله
زرکلی، خیرالدین، «الأعلام»، ج5، بیروت، دارالعلم للملايين، 1989م.