فلور، ویلم ام.
ویلم فلو، (زاده ۱۹۴۲م)، مورخ، نویسنده، کارشناس انرژی و پژوهنده، ایران‌شناس هلندی، دکتر فلور بیش از ۲۶۰ مقاله و کتاب در زمینه تاریخ اجتماعی-اقتصادی ایران و خلیج‌فارس نوشته‌است. وی از نویسندگان دانشنامه ایرانیکا است.
| نام | فلور، ویلم ام. |
|---|---|
| نام‌های دیگر | به هلندی: Willem Floor |
| نام پدر | |
| متولد | ۱۹۴۲م |
| محل تولد | هلند |
| رحلت | |
| اساتید | |
| برخی آثار | اشرف افغان بر تختگاه اصفهان (به روایت شاهدان هلندی) |
| کد مؤلف | AUTHORCODE02120AUTHORCODE |
تولد
ویلم فلور در 1942م در هلند به دنیا آمد.
تحصیل
او تحصیلات دانشگاهی خود را در دانشگاه اوترخت و دانشگاه لیدن در رشته‌های اقتصاد توسعه‌یافته و جامعه‌شناسی غیرغربی و اسلام‌شناسی انجام داد و زبان‌های فارسی و عربی را آموخت. در طی سال‌های ۱۹۶۳ تا ۱۹۶۷ در دانشگاه اوترخت، و در سال ۱۹۷۱ درجه دکترایش را در دانشگاه لیدن گرفت.
مشاغل
طی سال‌های ۱۹۶۸ تا ۱۹۸۳ او به عناوین مختلف با وزارتخانه توسعه و پیشرفت دانمارک همکاری می‌کرد. در سال‌های ۱۹۸۳ تا ۲۰۰۲ ویلم فلور به‌عنوان کارشناس انرژی در بانک جهانی مشغول به کار بود. در همین دوره، پژوهش‌های زیادی از او در زمینه‌های گوناگون مربوط به تاریخ ایران منتشر شد. فلور اخیراً پژوهشگر مستقل شده است.
در سال ۱۳۹۵ نیز سفری به ایران داشت که در خانه کتاب از شخصیت علمی و پژوهشی او تقدیر به عمل آمد.[۱]
آثار
دکتر فلور بیش از ۲۶۰ مقاله و کتاب در زمینه تاریخ اجتماعی ـ اقتصادی ایران و خلیج‌فارس نوشته‌است. فلور از نویسندگان دانشنامه ایرانیکا است.
از جمله آثار وی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- خلیج‌فارس، اعراب هوله سواحل شیبکوه ایران؛
- کشاورزی ایران در دوره قاجار؛
- بهداشت عمومی در ایران دوره قاجار؛
- خلیج‌فارس؛
- القاب و عناوین در ایران دوره صفوی؛
- سفرها در شمال ایران از ۱۷۷۰ تا ۱۷۷۴؛
- تاریخ نمایش در ایران؛
- تاریخ اجتماعی روابط جنسی در ایران؛
- تاریخ نان در ایران؛
- ظهور و سقوط نادرشاه؛
- کار و صنعت در ایران از ۱۸۵۰ تا ۱۹۴۱؛
- اصناف، تجار و علما در ایران قرن نوزدهم؛
- بازی‌های ایرانی؛
- صنایع کهن در دوره قاجار؛
- تاریخچه مالی-مالیاتی ایران از صفویه تا پایان قاجاریه؛
- نقاشی دیواری در دوره قاجار؛[۲]
- اشرف افغان در تختگاه اصفهان (به روایت شاهدان هلندی)؛[۳]
- باغ رز بهشتی: تاریخ شیروان و داغستان (ترجمه)؛
- مردی از دو جهان، پتروس بدیک در ایران ۱۶۷۰ تا ۱۶۷۵ (ترجمه)؛
- به یاد زنی مسلمان در مبارزه برای آموزش مردمانش از ۱۹۰۷ تا ۱۹۳۱م (ترجمه)؛
- سفرهای اولیا چلبی در ایران و قفقاز از ۱۶۴۷ تا ۱۶۵۴م (ترجمه)[۴].