دهان، سامی
سامی دهان (1328ق/1910م-1391ق/1971م)، نویسنده ادیب و از اعضای مجمع علمی عربی در دمشق بود.
ولادت
محمد سامی بن ابراهیم دهان، در سال 1328ق/1910م، در حلب متولد شد.
تحصیل
او در حلب تحصیلات خود را آغاز کرد، سپس به سوربن پاریس منتقل شد (1936م) و دکترای ادبیات (دکترای دولتی) را به دست آورد.
فعالیت‌های علمی
- بازگشت به شهر خویش در سال 1947م و به عضویت مؤسسه فرانسوی مطالعات عربی در دمشق درآمدن؛
- استاد در دانشگاه سوریه؛
- مدیر مسئول و سرپرست عمومی روزنامه هفتگی الوحدة الكبرى؛
- تدریس در رباط مراکش؛
- تدریس در دانشگاه عمان، پایتخت اردن.
وفات
وی در سال 1391ق/1971م، در دمشق از دنیا رفت و جنازه او به حلب منتقل شد[۱].
آثار
برخی از آثار وی، اعم از تألیف و تحقیق، عبارت است از:
- قدماء و معاصرون؛
- أصول التدريس الحديثة؛
- الكتابة، نصوص و قواعد؛
- محمد كرد علي، حياته و آثاره؛
- الشعراء الأعلام في سورية؛
- محاضرات عن الأمير شكيب أرسلان؛
- فنون الأدب العربي؛
- درب الشوك سيرة حياته؛
- الشعر الحديث في الإقليم السوري؛
- المرجع في تدريس اللغة العربية؛
- ديوان أبوفراس الحمداني؛
- زبدة الحلب لابن العديم؛
- التحف و الهدايا للخالديين؛
- ديوان الوأواء الدمشقي؛
- ذيل طبقات الحنابلة؛
- الأعلاق الخطيرة؛
- رسالة ابن فضلان: في وصف الرحلة إلی بلاد الترك و الخزر و الروس و الصقالبة؛
- المديح؛
و...[۲].
پانویس
منابع مقاله
- ویکی‌پدیای عربی، سامی دهان، به آدرس:
- متادیتای مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی نور.