نحاس، احمد بن محمد

«احمد بن محمد مرادی نحاس (متوفی ۳۳۸ق)، از علماى قرن چهارم هجرى، از شاگردان محمد بن ولید و صاحب آثار متعدد، از جمله: «معاني القرآن» است.

احمد بن محمد مرادی نحاس

نام	احمد بن محمد مرادی نحاس
نام‎های دیگر
نام پدر
متولد
محل تولد
رحلت
اساتید	[[ | ]] [[ | ]]؛
برخی آثار	[[ ]] [[ ]]
کد مؤلف	AUTHORCODE01970AUTHORCODE

ولادت و مولد

ابوجعفر احمد بن محمد بن اسماعیل بن یونس مرادی، در مصر زاده شد. تاریخ تولدش مشخص نیست.

تحصیل و اساتید

وی به بغداد سفر کرد و در آن دیار علم آموخت. مشهورترین استادش محمد بن ولید بوده و از اخفش، نفطویه، زجاج و دیگران نیز علم آموخته است. پس از آنکه تحصیلات خود را در بغداد به پایان رساند، به مصر بازگشت؛ مصر در خلال نیمه دوم قرن سوم و نیمه اول قرن چهارم هجری حلقه اتصال مغرب و مشرق بود و طالبان معرفت، قصد آن دیار را می‌کردند. همچنین طالبان علم از مصر به مغرب هم می‌رفته‌اند و در این رفت‌وآمدها آثار نویسندگان دیگرجاها به مصر منتقل می‌شده است. ابوجعفر نحاس در مصر از نسایی و دیگر محدثان حدیث آموخت و پس از آن به تدریس و تصنیف مشغول شد.

شاگردان

فضل الله کزنی، بلوطی، ابوسعید جزری، ابوبکر ادفوی و محمد بن یحیی بن عبدالسلام ازدی از مشهورترین شاگردان او هستند.

وفات

وی در سال ۳۳۸ق، در مصر درگذشت.

آثار

گفته‌اند از او پنجاه اثر باقی مانده است. برخی از آثار وی عبارت است از:

1. الأنوار؛
2. الاشتقاق لأسماء اللّه عزّ و جلّ؛
3. معاني القرآن؛
4. اختلاف الكوفيين و البصريين سمّاه «المقنع»؛
5. أخبار الشعراء؛
6. أدب الكتّاب؛
7. الناسخ و المنسوخ؛
8. الكافي في النحو؛
9. صناعة الكتاب؛
10. إعراب القرآن؛
11. شرح السبع الطّوال؛
12. شرح أبيات سيبويه؛
13. الاشتقاق؛
14. معاني الشعر؛
15. التفّاحة في النحو؛
16. أدب الملوك.

منابع مقاله

1. عبدالمنعم خلیل ابراهیم، مقدمه کتاب «إعراب القرآن»، اثر ابوجعفر احمد بن محمد بن اسماعیل بن نحاس، حواشی و تعلیقات: عبدالمنعم خلیل ابراهیم، دارالكتب العلمية، بیروت، چاپ دوم 2004 م/1425ق.
2. پایگاه اینترنتی ویکی‌فقه، به آدرس:

http://wikifeqh.ir/%D8%A7%D8%AD%D9%85%D8%AF_%D8%A8%D9%86_%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF_%D9%85%D8%B1%D8%A7%D8%AF%DB%8C_%D9%86%D8%AD%D8%A7%D8%B3