رجب، بکری
بکری بن عبدة بن عمر بن رجب حلبی (1910-1979م)، مکنی به ابوعبدالله، عالم مسلمان، متصوف و شاعر سوری قرن چهاردهم هجری / بیستم میلادی بود. او یک حقوق‌دان حنفی بود و به‌عنوان معلم در مدارس اسلامی حلب تدریس می‌کرد. وی آثار متعددی را از خود به یادگار گذاشت؛ از جمله کتاب «هداية المريد إلى جوهرة التوحيد».
| نام | حلبی، بکری |
|---|---|
| نامهای دیگر | |
| نام پدر | عبده |
| متولد | 1328ق |
| محل تولد | شهر الباب در استان حلب سوریه |
| رحلت | 1 جمادى‌الاولى 1399ق |
| اساتید | مصطفى ابوزلام |
| برخی آثار | توضيح هداية المريد إلی شرح جوهرة التوحيد |
| کد مؤلف | AUTHORCODE19153AUTHORCODE |
ولادت
بکری بن عبدة بن عمر بن رجب حلبی حنفی، در سال 1328ق/1910م، در شهر الباب در استان حلب به دنیا آمد و در همان جا بزرگ شد.
تحصیلات
تحصیلات ابتدایی خود را در یکی از مکتب‌خانه‌های زادگاهش گذراند و بر تلاوت قرآن کریم تسلط پیدا کرد و بسیاری از آیات آن را به خاطر حفظ کرد. وی همچنین برخی از متون فقهی و علوم عربی و بسیاری از شعرهای عربی در جاهلیت قبل از اسلام و اسلام را هم حفظ نمود. او در جلسات درس برخی از عالمان شهرش از جمله مصطفى ابوزلام شرکت کرد. سپس به مدرسه خسرویه در شهر حلب پیوست و از شیوخ زمان خود، از جمله احمد زرقا و احمد شماع و عیسى بیانونی و محمد راغب طباخ علم آموخت. علاوه بر این، در درس مفتی احمد نعسانی و محمد نجیب سراج‌الدین حسینی نیز شرکت کرد. سلوک وی به دست محمد ابونصر حمصی نقشبندی بود. وی همچنین به مدت یک سال در الازهر مصر تحصیل کرد[۱].
فعالیت‌های علمی
- تدریس در مدارس اسلامی در حلب؛
- تدریس دروس شرعی در حلقات مساجد و خانه‌های علوم شرعی؛
- تدریس در مؤسسه علوم شرعی (مدرسه شعبانیه) و دبیرستان دخترانه علوم شریعت و مدرسه سلطانیه (که توسط دوستش محمد خیرالدین اسبیر تأسیس شده بود)؛ # افتتاح یک مدرسه مذهبی در حلب با کمک دوستش احمد قلاش؛
- امامت و خطابه در تعدادی از مساجد حلب به مدت چهل سال[۲].
وفات
بکری رجب در 1 جمادى‌الاولى 1399ق/29 مارس 1979م، در حلب درگذشت[۳].
شعر او
شعر او آکنده از مدایح نبوی، آینه زمانه و حاکی از فرهیختگی و شیواسخنی و پاکی شخصیت وی است[۴].
آثار
- الرسالة الشافية في الشعر و العروض و القافية؛
- الدليل إلى مناسك الحج و الزيارة؛
- المثل العليا في الحب للجناب المحمدي؛
- المولد النبوي في الترغيب و الترهيب؛
- ردود على بعض الفرق (به‌صورت نظم)؛
- هداية المريد إلى جوهرة التوحيد؛
- شرح «قصيدة السفور و الصهيونية»، اثر محمد خیرالدین اسبیر؛
- ديوان المدائح النبوية و الأشعار الحكمية[۵].
برخی از آثار خطی و نیز عبارتند از:
- الدرر اللماعة في شرح بيان السنة و الجماعة؛
- الفيض الهامي في الرد على أدوار التصوف الإسلامي؛
- القول المنيف في الرد على النقد و التزييف؛
- ردود على بعض الفرق (به‌صورت نثر)؛
- تقريرات على شرح الشيخ خالد الأزهري[۶].
پانویس
منابع مقاله