وکیل، عبدالرحمن
عبدالرحمن الوکیل (1332-1390ق/1913-1971م)، پژوهشگر و نویسنده سلفی. «هذه هي الصوفية» در رد مشایخ صوفیه، از آثار مشهور اوست.
زادروز و زادگاه
وی در روستای زاویة البقلی در استان منوفیه عربستان متولد شد.
تحصیل
او قرآن کریم را در مدرسه روستای خود حفظ کرد، سپس به مؤسسه دینی در طنطا پیوست و نه سال در آنجا ماند و پس از اتمام دبیرستان، به دانشکده اصول دین پیوست و لیسانس گرفت، ولی تحصیلاتش را به دلیل بیماری تکمیل نکرد؛ با وجود اینکه از اطلاعات وسیع، سخن‌دانی و شیوایی و رسایی در گفتار برخوردار بود.
فعالیت‌های مذهبی
او در سال 1936، به توصیه ویژه خانم نعمت صدقی، نویسنده کتاب «التبرج» به گروه سلفی «أنصار السنة المحمدية» پیوست. پس از آن وی در فعالیت‌های مختلف گروه شرکت کرد، تا اینکه اولین نماینده این گروه شد و جایگاه ویژه‌اش نزد شیخ محمد حامد الفقی افزایش یافت و خوانندگان مجله «الهدی النبوي»، او را از به توانایی برترش بر اقناع و خاموش کردن دشمنانش از فرقه‌هایی چون قادیانیه و بهائیه شناختند؛ این را از خلال سلسله مباحثی که تحت عنوان «طواغیت» نوشت، دانستند، ولذا او را «نابودگر طواغیت» لقب دادند. در سال 1371ق/1952م، به کار در مؤسسه علمی در ریاض دعوت شد و پس از انتخاب شیخ عبدالرزاق عفیفی به‌عنوان رئیس گروه، قائم‌مقام او شد و پس از سفر عفیفی به عربستان در سال 1380ق/1960م، به‌عنوان رئیس گروه انتخاب گردید. در سال 1969م، حکومت مصر «أنصار السنة المحمدية» را در «الجمعية الشرعية» ادغام کرد و به همین دلیل «مجلة الهدی النبوي» که الوکیل ریاست هیئت تحریریه آن را به‌عهده داشت، متوقف شد. در این میان وی به تدریس در دانشگاه الشریعه در مکه مکرمه دعوت شد و تا زمان وفات کرسی استادی عقاید در بخش مطالعات عالیه را برعهده داشت.
وفات
عبدالرحمن الوکیل در 22 جمادی‌الاولی 1390ق، برابر با 1971م، در مکه وفات یافت و در الحجون به خاک سپرده شد.
آثار
- هذه هي الصوفية؛
- تحقیق «مصرع التصوف»؛
- الروض الأنف في شرح السيرة النبوية لابن هشام[۱].
پانویس
- ↑ ر.ک: ویکیبیدیا، الموسوعة الحرة
منابع مقاله
ویکیبیدیا، الموسوعة الحرة، به آدرس اینترنتی: https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%B9%D8%A8%D8%AF_%D8%A7%D9%84%D8%B1%D8%AD%D9%85%D9%86_%D8%A7%D9%84%D9%88%D9%83%D9%8A%D9%84