مرزبان بن رستم
مرزبان بن رستم بن شروین طبری، شاهزاده باوندی و نویسنده کتاب «مرزباننامه» است که در قرن چهارم هجری زندگی میکرده است.
دوران زندگی، زادگاه و خاندان
اسپهبد مرزبان بن رستم بن شهریار بن شروین بن رستم بن سرخاب بن قارن، از شاهزادههای آل باوند در اواخر قرن چهارم هجری است[۱]. او اهل منطقه پریم یا فریم از توابع دودانگه از شهرستان ساری بوده است. او از ملوک تبرستان و از شاهزادگان باوندیان بود. ابوریحان بیرونی کتاب «مقاليد علم الهيئة» خود را تقدیم این اسپهبد باوندی کرده است[۲].
آثار
عمده شهرت او بهخاطر نوشتن کتاب «مرزباننامه» است که به تقلید از کتاب «کلیله و دمنه» نوشته شده است. اصل طبری این کتاب از دست رفته و تنها ترجمههای فارسی آن موجود است. علاوه بر «مرزباننامه»، دیوان شعری از او بهجا مانده است که «نیکینامه» نام دارد[۳].
«مرزباننامه» در اصل توسط او به زبان طبری نوشته شده است. مرزباننامهای که امروز در دسترس ماست، بازنگاشتهای از همان کتاب اصلی است که بهوسیله «سعدالدین وراوینی» در فاصله سالهای 617 تا 622ق، فراهم شده است[۴].
پانویس
منابع مقاله
- درستی، احمد، «مروری بر اندیشههای مرزبان بن رستم اسپهبدزاده طبرستانی»، پایگاه مجلات تخصصی نور، فصلنامه مصباح، مهر 1381، شماره 43، ص125 تا 148، به آدرس اینترنتی:
https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/110040
- ویکی پدیا، به آدرس اینترنتی: