حلی، رضی‌الدین علی بن یوسف
رضى‌الدين، على بن يوسف بن مطهر حلى فقیه، اصولی، متکلم، از علمای قرن هفتم هجری، برادر بزرگ علامه حلی، مؤلف العدد القویة لدفع المخاوف الیومیة
| نام | حلی، رضی‌الدین علی بن یوسف |
|---|---|
| نامهای دیگر | حلی، علی بن یوسف |
| نام پدر | شيخ سديدالدين، يوسف بن على بن مطهر حلى |
| متولد | 635ق |
| محل تولد | حله |
| رحلت | 703 ق |
| اساتید | محقق حلى
شيخ سديدالدين حلى |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE02080AUTHORCODE |
ولادت
در شب يك‌شنبه يازدهم شوال سال 635ق در شهر حله به دنيا آمد.
شيخ رضى‌الدين على، برادر بزرگ علامه حلى است. پدر آن بزرگواران شيخ سديدالدين، يوسف بن على حلى، از فقهاى نامدار شيعه و از بارزترين علماى زمان خود در علومى مانند فقه، اصول فقه و كلام بوده است.
مشايخ
از بارزترين اساتيد شيخ رضى‌الدين حلى مى‌توان به اين موارد اشاره نمود:
1- محقق حلى
2- شيخ سديدالدين حلى، پدر بزرگوار او
3- بهاءالدين على بن عيسى اربلى، صاحب كشف الغمه
شاگردان
عالمى بزرگوار با بيش از هفتاد سال زندگى در مهد علم و اجتهاد، شاگردان فراوانى تربيت نموده كه بارزترين آنها عبارتند از:
1- فخر المحققين، فرزند علامه حلى
2- شيخ قوام‌الدين محمد فقيه، فرزند بزرگوار او
3- شيخ عميدالدين ابى الفوارس
4- على بن حسين نرسى استرآبادى
آثار
متأسفانه با آن‌كه مقام علمى و جامعيت شيخ رضى‌الدين حلى بر كسى پوشيده نيست و از برادر بزرگوار او، علامه حلى، ده‌ها كتاب و تأليف به دست ما رسيده، ليكن از اين عالم فرزانه تنها يك اثر به يادگار مانده است.
تنها كتابى كه از شيخ بزرگوار، رضى‌الدين حلى به ما رسيده كتاب شريف «العدد القوية فى دفع المخاوف اليوميه» است.
كتاب «العدد القويه» كه در دو جلد تأليف شده و فقط جلد دوم آن موجود است، در سى فصل تنظيم شده و هر فصل مربوط به يك روز از ماه است.
پانزده فصل اول در جلد اول بوده، كه مفقود شده و حتى علامه مجلسى و صاحب رياض العلماء هم آن را نيافته‌اند و فقط پانزده فصل آخر كتاب يعنى جلد دوم آن موجود است.
شيخ رضى‌الدين، على حلى، پس از هفتاد و اندى سال ديده از جهان فرو بست؛ اما خورشيد نورانى علم و فقاهت هرگز در اين خاندان به سردى و خاموشى نگراييد.
از تاريخ وفات آن بزرگوار اطلاع دقيقى در دست نيست و در كتب تراجم هم اشاره‌اى به آن نشده؛ لكن آنچه مسلّم است او تا اوائل قرن هشتم هجرى در قيد حيات بوده است.
از جمله ادله بر اين قول آن است كه شيخ در اجازه‌اى به فاضل نرسى تاريخ آن را سال 703ق ذكر نموده و با اين حساب وفات آن بزرگوار در قرن هشتم بوده و عمر شريفش به بيش از هفتاد سال مى‌رسيده است.