رضوی کاشانی، سید محمدحسین

سید محمدحسین رضوی کاشانی (چهاردهم محرم 1291ق-هشتم ذی‌‌حجه 1385ق)، از شخصیت‌‌های علمی و فقهی قرن سیزدهم و چهاردهم هجری (درکاشان) بود که از اوان کودکی به تحصیل علم پرداخت و در حوزه‌‌های علمیه کاشان، اصفهان، شیراز و نجف دروس مختلف علمی و فقهی را پشت سر گذارد و مدت شانزده سال تمام از محضر آیت‌‌الله آخوند محمدکاظم خراسانی و آیت‌‌الله آقا سید محمدکاظم یزدی کسب فیض نموده و به درجه اجتهاد نائل گردید.

نام
نام‌های دیگر
نام پدر	میر هبةالله
متولد	چهاردهم محرم سال ۱۲۹۱ق
محل تولد	کاشان
رحلت	شب پنج‌‌شنبه هشتم شهر ذی‌‌حجة الحرام ۱۳۸۵ق، مطابق با ۱۱ فروردین ۱۳۴۵ش
اساتید	آیت‌‌الله آخوند محمدکاظم خراسانی آیت‌‌الله آقا سید محمدکاظم یزدی
برخی آثار	أصول معتبرة
کد مؤلف	AUTHORCODE10970AUTHORCODE

نسب، زمان و مکان تولد

سید محمدحسین، فرزند میر هبةالله بن محمد بن میر عبدالحی رضوی کاشانی در چهاردهم محرم سال ۱۲۹۱ق، در کاشان متولد گردید و مطابق شجره صحیحه که در دست است پس از ۲۷ نسل به حضرت رضا (ع) می‌‌رسد.

سفرهای علمی، اساتید

او در سفری که به هندوستان کرد، علم رمل و جفر آموخت. او در بازگشت از این سفر در کرمان از سید محمدعلی بن شیخ‌‌الاسلام بهره برد.

او در مقدمه‌‌اش بر کتاب «اصول معتبره» می‌‌نویسد بعد از اینکه از محضر اساتید ذیل درس آموختم، دست به نوشتن این کتاب زدم؛ اساتیدی چون: آقا میرزا ابراهیم در شیراز، حاج سید عبدالحسین در لار، شیخ محمدتقی و میر محمدتقی و سید محمدصادق و آخوند ملا محمد جوشقانی و جهانگیر خان در اصفهان و آقا ملا حبیب‌‌الله و میرزا محمدحسین و حاج میرزا فخرالدین نراقی و برادرش حاج میرزا ابوالقاسم و آقا سید محمد بروجردی و حاج میرزا محمد نزاد و شیخ ابوالقاسم و حاج ملا محمدحسین در کاشان و از فاضل ملا عباس و سید علی یزدی حائری در خراسان و حاج میرزا حسین نجل میرزا خلیل و آقا سید محمدکاظم یزدی و شربیانی و مامقانی و حاج شیخ عبدالله مازندرانی و شیخ‌‌الشریعه اصفهانی و حاج شیخ محمدباقر اصطهباناتی و آقا سید مرتضی کشمیری و آخوند ملا محمدکاظم هروی خراسانی و حاج سید مصطفی کاشانی در نجف اشرف که از برخی از آنها برای نوشتن این کتاب اصولی، اجازه گرفتم.

وفات

سید محمدحسین رضوی کاشانی در شب پنج‌‌شنبه هشتم شهر ذی‌‌حجة الحرام ۱۳۸۵ق، مطابق با ۱۱ فروردین ۱۳۴۵ش، از دنیا رفت. جنازه‌‌اش را با تجلیل فراوان در جوار بقعه چهل تن (نزدیک دروازه فین کاشان) به خاک سپردند.

آثار

وی همواره به ترویج علوم دینی پرداخته و رسالات و کتب زیادی به رشته تحریر درآورد که بیش از ۳۰ جلد می‌‌باشد. از جمله تألیفات اوست:

1. اسکندریه در نحو؛
2. أصول معتبرة، در اصول؛
3. التنزيل في التفسير و التأويل؛
4. الجواهرات في بعض العلوم و المشكلات؛
5. حاشية تحرير القواعد المنطقية في شرح الرسالة الشمسية؛
6. حاشية الرياض؛
7. حاشية شرح الشافية للرضي؛
8. حاشية شرح الكافية للرضي؛
9. خدمات اسلام به جامعه بشر؛
10. رساله در حرمت نماز جمعه؛
11. الرساله الرضوية؛
12. العندبيل في تمييز الصحيح من العليل في الرجال؛
13. قواعد الأحكام؛
14. كاشف الظلم؛
15. مدارك النحو؛
16. مغني الأديب؛

و....

تألیفات و تصنیفاتش در کتابخانه‌‌اش نگهداری می‌‌شود. بعضی از آثار وی همچون العندبيل به همت دوستان و فرزند ارشدش سید فخرالدین رضوی به چاپ رسید و وقتی نسخی از این کتاب را پیش آیت‌‌الله‌‌العظمی گلپایگانی بردند، ایشان پس از رؤیت متأسف شدند که چرا از وجود این مرد علم و تقوی بیشتر استفاده نشده است.

ذوق شعری

او علاوه بر تألیفات فراوان، دارای ذوق شعری نیز بود. آیت‌‌الله رضوی به فارسی و عربی اشعار فراوانی سروده است؛ از آن جمله منظومه‌‌ای در فقه گفته، موسوم به مغني الفقيه که در چند بیت اول آن چنین آمده:

الحمد لله القديم الأول		الواحد الفرد العليم الأكمل
صلی علی محمد نبينا		عبد رسول خاتم نجينا
ثم علی الأول له خلائف		و هم أولو الأمر و هم صحائف

روحیات

سید محمدحسین رضوی تا پایان عمر در کاشان زیست. او به‌‌غیر از خدا به هیچ چیز نظر نداشت. پیوسته در زمان حیات بدهکار بود و بعد از فوتش هم مقداری قرض به‌‌جای گذاشت.

منابع مقاله

1. رضوی کاشانی، محمدحسین، اصول معتبره، به تصحیح محمدعیسی محمدی و رضا نوری، دارتصحيح التوحيد، تهران، 1383ق.
2. پایگاه اینترنتی صدا و سیمای استان اصفهان،

وابسته‌ها

أصول معتبرة