غزنوی، احمد بن محمد
احمد بن محمد غزنوی، فقیه، اصولی و کلامی قرن ششم است که در سال 593ق، در شهر حلب از دنیا رفت. احمد بن یوسف حسینی علوی، از جمله اساتید وی، احمد بن یوسف بن علی بن محمد بن احمد، از جمله شاگردان او و روضة المتكلمين في أصول‌الدين، از جمله آثار ایشان است.
نسب
جمال‌الدین احمد بن محمد بن محمود بن سعید، ملقب به غزنوی و حنفی، متأسفانه مصادر در برابر زندگی او سکوت اختیار نموده‌اند.
مذهب و عقیده
او در مذهب حنفی بود و از عقیده ماتریدی پیروی می‌نمود.
اساتید
- احمد بن یوسف حسینی علوی؛
- ابوبکر مسعود بن احمد کاسانی (کاشانی)، متوفای 587ق.
شاگردان
در منابع فقط به یکی از شاگردان او اشاره شده است که عبارت است از: احمد بن یوسف بن علی بن محمد بن احمد.
آثار
غزنوی با توجه به آثارش در علوم فقه، اصول و کلام متبحر بود. آثار او عبارتند از:
- روضة اختلاف العلماء؛
- في أصول الفقه؛
- مقدمة الغزنوي في الفقه؛
- روضة المتكلمين في أصول‌الدين؛
- المنتقی من روضة المتكلمين؛
- الحاوي القدسي في الفروع؛
- عقائد الغزنوي؛
- النتف في الفتاوي[۱].
پانویس
- ↑ ر.ک: داعوق، عمر وفیق، ص35-41
منابع مقاله
داعوق، عمر وفیق، کتاب أصول الدین، تألیف احمد بن محمد غزنوی، بیروت، دارالبشائر الإسلامية، چاپ اول، 1419ق.