بلاغی، سید عبدالحجت
سيد عبدالحجه فرزند سيد حسن بلاغى حسینى مظفرآبادى، از علماى شيعه، معروف به سادات صادقيه از فرزندان امام جعفر صادق عليه‌السلام از كاوشگران معارف قرآنى در قرن چهاردهم هجرى مى‌باشد.
| نام | بلاغی، عبدالحجه |
|---|---|
| نامهای دیگر | بلاغی ن‍ائ‍ی‍ن‍ی، عبدالحجه
حجت ع‍ل‍ی‍ش‍اه بلاغی، حجت حجت بلاغی |
| نام پدر | |
| متولد | 1274 ش یا 1896 م |
| محل تولد | نایین |
| رحلت | 1355 ش یا 1397 ق یا 1977 م |
| اساتید | |
| برخی آثار | حجة التفاسير و بلاغ الإكسير |
| کد مؤلف | AUTHORCODE02790AUTHORCODE |
ولادت
وى در سال 1313ه (1274ش) در نائين متولد شد.
اساتید
و از محضر پدرش و ديگر بزرگان و علماى نائين و اصفهان بهره برد و در سال 1363ق به كسب اجازۀ روايتى از شيخ آقا بزرگ تهرانى نائل شد.از تفسير او پيداست كه در تاريخ، علوم جديد و تورات و انجيل، اطلاعات خوبى داشته است.
آثار
ايشان علاوه بر تفسير تأليفات ديگرى نيز داشته كه عبارتند از:
- حجة التفاسير و بلاغ الاکسیر
- حواشى بر تذكرة القبور جزى اصفهانى
- مقلّد الرشاد عربى و فارسی چاپ 1343 ق،
- شرح دعاى سمات چاپ 1369ق
- مشكوة الجنان چاپ 1365
- تاريخ نائين چاپ 1369 ق
- مقالات الحنفاء در دو جلد چاپ 1371ق
- حجت بالغه در شرح حال ابونعيم اصفهانى چاپ 1383ق
- تاريخ تهران چاپ 1391 ه
- منظومه فقهيه مستطرفه چاپ 1389 ق
- اغلاط در انساب چاپ 1391
- گلزار حجت بلاغى (اشعار)چاپ 1350 ش.
- تاريخ نجف چاپ 1368 ق.
وفات
وى آخر زندگانى خود را در قم به سر برده و در سال 1375 ق(1335ش) رحلت نمود.(برخى وفات ايشان را 1399 ق،1356ش بر شمرده‌اند.)