ابن شجری، هبةالله بن علی
ابوالسعادات هبةالله بن على بن محمد بن حمزه معروف به ابن الشجرى (450- 20 رمضان 542ق/1058-12 فوریة 1148)، نحوی، لغوی، ادیب و شاعرِ شیعىاز لحاظ نسب به امام حسن مجتبى(ع) منتهى مى‌گردد. البته در این نسب اختلاف وجود دارد و عده‌اى گفته‌اند از طرف مادر به بيت الشجرى مى‌رسد.
| نام | ابن شجری، هبه الله بن علی |
|---|---|
| نام‌های دیگر | |
| نام پدر | محمد |
| متولد | 450ق |
| محل تولد | بغداد |
| رحلت | 20 رمضان 542ق |
| اساتید | الشريف ابوالمغمر يحيى بن محمد بن طباطبا العلوى
ابوالحسن على بن فضّال المجاشعى القيروانى ابوالحسين المبارك بن عبدالجبار بن احمد بن القاسم الصيرفى |
| برخی آثار | أمالي ابن الشجري
ما اتفق لفظه و اختلف معناه |
| کد مؤلف | AUTHORCODE03665AUTHORCODE |
ولادت
او در سال 450ق در بغداد متولد شد و با خلفاء بنى عباس يعنى القائم بامرالله (467ق) المقتدى بامر الله (487ق) والمستظهر بالله (512ق) و المسترشد بالله (539ق) و الراشد بالله (532ق) و المقتضى لامر الله (555ق) معاصر بوده است.
او دانشمندى متخلق به اخلاق حسنه بود. او به لحاظ مذهبى، از اكابر علماء شيعه شمرده شده است و با توجه به نسبش كه از ذريه جعفر بن حسین بن حسن بن على بن ابيطالب(ع) مى‌باشد، این معنا تقویت مى‌گردد. آثارى مانند الأمالى، الانتصار، الحماسه، شرح اللمع و شرح التعريف الملوكى و... از ابن الشجرى است.
اساتید
وى شاگرد افرادى مانند الشريف ابوالمغمر يحيى بن محمد بن طباطبا العلوى، ابوالحسن على بن فضّال المجاشعى القيروانى، ابوالحسين المبارك بن عبدالجبار بن احمد بن القاسم الصيرفى و ابوزكريا يحيى بن على الخطيب التبريزى مى‌باشد. از شاگردان معروف او نيز به افرادى مانند ابومنصور محمد بن زبرج العتابى، ابوسعد عبدالكريم بن محمد بن منصور السمعانى، ابوالغنائم حبشى بن محمد بن شعيب الواسطى الضرير و ابومحمد عبدالله بن احمد اشاره شده است.
وفات
او مدت نود و دو سال عمر كرد و در سال 542ق در زمان سلطنت سلجوقيان در بغداد از دنيا رفت و در کرخ که محله شیعه نشین بغداد بود، به خاک سپرده شد.