ابن ظهیره، محمد بن محمد
محمد جارالله بن محمد نورالدین بن ابى‌بكر بن على بن ظهيرة قرشى مكى (وفات:960 یا 986ق)، ملقب به جمال‌الدين، مورخ و فقيه حنفى ساکن مکه و مدرس مسجدالحرام .
| نام | ابن ظهیره، محمد بن محمد |
|---|---|
| نام‌های دیگر | ابن ظهیره، جمال‌الدین محمد |
| نام پدر | محمد نورالدین |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 960 یا986ق |
| اساتید | احمد بن طولون
محمد نجمی احمد بن عبدالغفار |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE04682AUTHORCODE |
تاريخ وفات وى معلوم نيست، اما زركلى آن را 986ق1578/م و دجيلى 960ق گفته و ديگران او را در تاريخ اخير در قيد حيات دانسته‌اند.
از زندگى وى چيز زيادى در تراجم نيامده است، فقط مى‌دانيم كه اهل مكه بوده و در همان‌جا نيز به افتاء پرداخته است. وى در مقدمه کتابش، خود را محمد جارالله بن ظهيرة قرشى مكى حنفى معرفى كرده است. اما در «دليل الکتاب المصرى» 1972م(ص221)، این اثر به فردى ديگر به نام محمد بن محمد بن حسین بن ظهيره منسوب شده است كه صحيح نمى‌باشد.
او و اعضاى خاندانش را قرشى و مكى و نيز مخزومى لقب داده‌اند؛ زيرا به ولید بن المغيرة بن عبدالله بن عمر بن مخزوم قرشى نسب مى‌برند. عنوان «ابن ظهيره» از روزگار یکى از اجداد وى به نام عطية بن ظهيرة بن مرزوق القرشى المخزومى المكى (م. 647ق) برای این خاندان مانده است.
وی فقه و دیگر علوم دینی را نزد دانشوران و فقیهان مکه مانند احمد بن طولون، محمد نجمی، احمد بن عبدالغفار آموخت.
آثار
از او تنها «الجامع اللطيف في فضل مكة و أهلها و بناء البيت الشريف» در تاریخ محلی مکه بر جای مانده که از مشهورترین آثار تاریخ محلی مکه است.