موسوی زنجانی، سید ابراهیم
آيتالله سيد ابراهيم احمدی (موسوى زنجانى)، از سادات احمدی در شهر صائين قلعه از توابع استان زنجان در تاريخ 1344ق/ 1303ش به دنيا آمد. وى قرآن و ادبيات فارسى را نزد پدرش مرحوم سيد ساجدين آموخت و در تاريخ 1360ق در 16سالگى به قم مهاجرت نمود و دروس سطوح را نزد بزرگان اساتيد حوزه تلمذ نمود. 5 سال در آنجا ماند و بعد در سال 1365ق در سن 61 سالگى به نجف اشرف مهاجرت كرد و نزد بزرگان نجف به تحصيل دروس خارج پرداخت. وى از شخصيتهاى برجستهاى است كه در كشور كويت به تبليغ و ترويج دين مبين اسلام پرداخته است.
اساتيد ايشان عبارتند از
سيد عبدالهادى شيرازى، ميرزا باقر زنجانى، شيخ حسين حلى فقيهالامه، سيد محسن حكيم، ميرزا آقا شيرازى، شيخ صدرا بادكوبى، سيد جواد تبريزى، سيد ابوالقاسم موسوى خوئى، سيد حسين حمامى نجفى.
بعد از آن وى مشغول تدريس فقه، اصول، كلام و فلسفه شد و درنجف به مدت 31 سال اقامت گزيد. ايشان صاحب اجازه اجتهاد از آيتالله شيخ محمدحسین كاشف الغطاء و شيخ عبدالكريم زنجانى و سيدعلى تبريزى هستند. ايشان مؤسسات خيريه فراوانى در استامبول، كركوك، بحرين و زنجان (صائين قلعه) ساختهاند.
شهادت یکی از فرزندان
یکی از فرزندان آیت الله سید ابراهیم بنام سید علی احمدی زنجانی که از مدافعین حرم در سوریه بود در حمله نیروهای ترکیه به رهبری اردوغان به یکی از پایگاهها در دهم اسفند 1398 در کشور سوریه به همراه چند تن دیگر از نیروهای مقاومت حزب الله به شهادت رسید.
وابستهها
منابع
[[۱]]