عرفان مثنوی

عرفان مثنوی، اثر ملا محسن فیض کاشانی (متوفی 1091ق) است که به کوشش و تصحیح مهدی انصاری، به چاپ رسیده است.

‏عرفان مثنوی
پدیدآوران	مولوی، جلال‌الدین محمد (شاعر) انصاری قمی، مهدی (مصحح) فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی (تلخيص)
عنوان‌های دیگر	مثنوي. برگزيده
ناشر	امير کبير
مکان نشر	ايران - تهران
سال نشر	مجلد1: 1379ش,
شابک	‎964-00-0662-9
موضوع	شعر فارسی - قرن 7ق.
زبان	فارسی
تعداد جلد	1
کد کنگره	‏‏PIR‎‏ ‎‏52‎‏99‎‏ ‎‏/‎‏آ‎‏12‎‏
نورلایب	مطالعه و دانلود pdf

یکى از آثار جاودان و گلچین ‏شده فیض کاشانى که وى آن را پنج کتاب منتخب از کتاب‌هاى دانشمندان و عارفان و شعرا می‌خواند، همین اثر ارزنده و عرفانى و انتخاب باسلیقه و ذوق و هنر خاص وى در مثنوى مولوى است.

فیض ازآنجاکه خود شخصیتى علمى، دینى، فلسفى و عرفانى است و از شاگردان بنام ملاصدراى شیرازى می‌باشد و دریایى از ذوق سرشار و هنر در کتابت و شعر نغز و غزلیات و فهم و بینش عمیق است، نمی‌تواند آن‏چنان‌که جاهلان از کنار عالمان مى‌گذرند و فقط از علم، ساختمان مدارس و دانشگاه‌ها را می‌بینند، از عرفان عمیق و تفسیر آیات قرآن عاشق سوخته‏ دل و راه‏یافته و دریاى مواج اسرارآمیز مثنوى شنا نکرده و ناشناخته بگذرد. این، شیوه رفتار دانش‌‏پژوهان فرهیخته نیست. فیض کاشانى براى تعالى بینش و کمال درک علمى خود به دیگران که چه می‌اندیشند و چه خواهند گفت توجهى ندارد. او مى‌خواهد هرچه بیشتر بداند و بخواند و آگاهى یابد و راه به کمال و حقیقت ببرد؛ ازاین‏رو با دقت کامل شش دفتر مثنوى مولوى را غور و بررسى مى‌کند و به‎یقین بارها آن را مطالعه کرده، براى استفاده بیشتر دیگران به ذوق و سلیقه خود آن را گلچین مى‌کند.

فیض هرچند این نوع برداشت و انتخاب از مثنوى را از استاد فیلسوف خود ملاصدرا که او نیز منتخب مثنوى‏ دارد فراگرفته است، اما او به‎ حقیقت عشق و شور و حال و هواى مولوى دست می‌یابد که به گلچین کتاب او اقدام مى‌کند. وى معتقد است این عرفان و شور از عشق به ولاى اهل‎بیت عصمت و طهارت(ع) مایه مى‌گیرد. اثر نور و حقیقت آیات قرآن و کلام رسول‌الله(ص) است که در شعر مولوى جان دمیده و چراغ سالکان گردیده است. فیض به‌خوبى می‌‏داند، مولوى و امثال او همچون خود فیض چوب و چماق تکفیر و تهمت زمانه و اندیشه و مذهب و سیاست و حکومت، مردم دوران خود و گاهى بدنامى طول تاریخ را باید بپذیرد تا ضمن گفتن شتات، حقیقت را بیان کند.

به نظر می‌آید فیض در این گلچین از کتاب مثنوى براى استفاده دیگران به نوعى تهذیب و انتخاب لب لباب با موضوعات و عناوین از پیش تعیین‌شده که بسیارى از آنها در مثنوى نیز دیده نمی‌‏شود، اقدام کرده است. بدین ترتیب که بسیارى از موارد متشتت و متفرق را به‌تناسب تحت یک عنوان جمع و برخى دیگر را با تناسبى مختلف ارائه می‌‏دهد.

در شناخت اثر پرارزش فیض همین بس که این گلچین کمتر شباهتى به منتخب‏‎نویسان از مثنوى دارد؛ زیرا گویا نویسنده، اشعار مثنوى را از نظم و ترتیب گذشته خود برهم ریخته و به ذوق و سلیقه و هنر خود با شعر مولوى دیوانى جدید از عرفان مثنوى ترتیب داده است.

حتى به نظر می‌رسد آنجا که شعر و وزن و قافیه را ثقیل و یا محدود به قصه و موردى خاص می‌بیند با سبک شاعر از نقاط دیگر مثنوى به اصلاح و یا تکمیل آن مى‏پردازد. البته فیض کاشانى در دیگر موارد تلخیص و منتخب‌‏نویسى نیز چنین شیوه‏اى را عالمانه و ماهرانه به‌کار گرفته است.

تاریخ تألیف این منتخب چنان‌که در مقدمه کتاب آمده، «شد از آن تاریخ تألیفش غلب»، 1032ق، می‌باشد و فیض در 26 سالگى اقدام به این انتخاب نموده است.

فهرست مطالب، در ابتدای کتاب آمده و در پاورقی‌ها، علاوه بر توضیح برخی واژگان متن و ذکر نام سوره و شماره آیات مذکور در متن، به اختلاف نسخ اشاره شده است.

منابع مقاله

مقدمه و متن کتاب.