رباعیات باباطاهر عریان

رباعیات باباطاهر عریان، مجموعه اشعار آن عارف دل‎سوخته باباطاهر عریان، به زبان پارسی است که در 1364ش، توسط کانون انتشارات محراب به چاپ رسیده است.

‏رباعیات باباطاهر عریان
رباعیات باباطاهر عریان
پدیدآورانباباطاهر (نویسنده)
عنوان‌های دیگررباعيات باباطاهر عريان
ناشرکانون انتشارات محراب
مکان نشرايران - تهران
سال نشرمجلد1: 1364ش,
موضوعرباعي - قرن 5ق. شعر فارسی - قرن 5ق.
زبانفارسی
تعداد جلد1
کد کنگره
‏‏PIR‎‏ ‎‏4600‎‏ ‎‏13‎‏64

ساختار

کتاب، دارای مقدمه ناشر و محتوای مطالب در قالب اشعار به خط نستعلیق توسط «ثانی» است.

گزارش محتوا

ناشر، مقدمه خویش بر دیوان را پس از ذکر این دوبیتی از باباطاهر:

الهی آتش عشقم به جان زن شرر زان شعله‌ام بر استخوان زن
چو شمعم برفروز از آتش عشق بر آن آتش دلم پروانه‌سان زن

این‎گونه آغاز کرده است:

شاید در میان گنجینه عظیم معارف منظوم پارسی، کمتر یادگاری به دلنشینی و سادگی و نفوذ تأثیر دوبیتی‌های باباطاهر عریان، بتوان یافت. در میان این ترانه‌های کوتاه و شورانگیز، آموزنده‌ترین پندهای عمیق و جان‌سوزترین زمزمه‌های دل عارفی عاشق، به یکدیگر درآمیخته و به مؤثرترین کلام بیان می‌شود:

مکن کاری که بر پا سنگت آید جهان با این فراخی تنگت آید
چو فردا نامه‎‎خوانان نامه خوانند تو خود از نامه خود ننگت آید

[۱].

اشعار باباطاهر در اکثریت قریب به اتفاق تذکره‌ها موجود و از روزگاران گذشته در سینه صاحبان ذوق و حال محفوظ است. آیا این بدان سبب نیست که این عشق و شیفتگی به محبوب و معبود حقیقی، عمقی در جان و ریشه‌ای در فطرت انسان دارد؟

دلی دیرم خریدار محبت کزو گرم است بازار محبت
لباسی بافتم بر قامت دل ز پود محنت و تار محبت

کثرت تکرار و شیوایی و سادگی بیان در دوبیتی‌های باباطاهر به‎حدی است که بسیاری از آنها را به‌صورت ضرب‌المثل‎های مشهور زبان پارسی درآورده؛ نظیر: «چه خوش‎تر مهربونی هر دو سر بی»، «تو که نوشم نه‌ای نیشم چرایی»، «اگر دردم یکی بودی چه بودی»، «یکی درد و یکی درمان پسندد»، «بیا سوته‌دلان گرد هم آییم»، «متاع کفر و دین بی‌مشتری نیست»...[۲].

از نگاه نویسنده مقدمه، از برخی دوبیتی‌های باباطاهر می‌توان دریافت که وی مذهب شیعه اثنا‎عشری داشته است؛ چنان‌که در موارد ذیل به آن تصریح کرده:

شو تارت ببینم تار تارو گرفته ظلمت هر برج و بارو
خدایا روشنایی بر دلم ده که تا بینم جمال هشت و چارو
مو آن مستم که پا از سر ندونم سر و پایی به‌جز دلبر ندونم
دلارامی کزو گیرد دل آرام به‎غیراز ساقی کوثر ندونم

نویسنده، التزام بابا به عرفان مشروع و عرفان مکتب اهل‎بیت(ع) که مبرا از ناخالصی‌های غیر توحیدی و منزه از اجتهادها و تخیلات ناصواب است را هم دلیل بر گرایش او به مذهب اثناعشریه دانسته است.[۳].

در یکی از دوبیتی‌های بابا، خوف و رجا با استمداد از سه آیه قرآن کریم بیان می‌گردد:

[۴].
مو از «قالوا بلی» تشویش دیرم گنه از برگ و باران بیش دیرم
اگر «لا تقنطوا» دستم نگیرد من از «يا ويلنا» اندیش دیرم

از این پیر دل‎سوخته، به‎غیراز دوبیتی‌ها که در این دفتر می‌بینید، جملات و عبارات کوتاهی به زبان عربی باقی مانده که به‎غیراز زیبایی لفظ، حکایت از مقامات علمی و مدارج او در معرفت و سلوک است با استمداد فراوان از آیات قرآن کریم و اخبار و احادیث پیغمبر اکرم و ائمه معصومین علیهم‌السلام.

دوبیتی‌های باباطاهر در نسخه‌های متعددی که تاکنون تصحیح و چاپ شده، با وجود وحدت مضمون، با اختلاف عبارات زیادی همراه است. در اینجا ما از نسخه منتشرشده به‌وسیله انجمن آثار ملی که در سال 1354 چاپ شده استفاده کرده‌ایم...[۵].

وضعیت کتاب

کتاب، فهرست و پاورقی ندارد. در آخر دیوان چند غزل نیز از باباطاهر ذکر شده است.

پانویس

  1. مقدمه ناشر، ص4
  2. ر.ک: همان، ص4-5
  3. ر.ک: همان، ص5-6
  4. ر.ک: همان، ص7
  5. ر.ک: همان

منابع مقاله

مقدمه ناشر.


وابسته‌ها