دیوان امام (نسخه دیگر)
دیوان امام، مجموعه اشعار مرحوم امام خمینی، مشتمل بر غزلیات، رباعیات، قصاید، قطعات و اشعار پراکنده ایشان است. فاطمه طباطبایی بر این اثر مقدمه نوشته است. این نسخه برای مخاطب عام منتشر شده و فاقد ضمیمه تحقیقی است.
| دیوان امام | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | خمینی، سید روح‌الله (سراينده) |
| عنوان‌های دیگر | مجموعه اشعار امام خمینی ديوان |
| ناشر | مؤسسه تنظيم و نشر آثار امام خميني(س) |
| مکان نشر | ايران - تهران |
| سال نشر | مجلد1: 1388ش, |
| شابک | 978-964-335-913-3 |
| موضوع | شعر فارسی - قرن 14 |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | PIR 8040 /م99 د9 |
در مقدمه کتاب بر این نکته تأکید شده است که امام با زبان شعر، حدیث درد فراق را با دلدار یگانه بازمی‌گفت. حضرت امام هرگز سر شعر و شاعری نداشت و خود را به این پیشه سرگرم نساخته بود. آن عاشق صادق هرگاه از ادای وظیفه و رسالت خویش فراغتی حاصل کرده، شرح درد مهجوری را در قالب الفاظ و کلمات موزون بر ورقپارهای رقم زده است. او مقصودش شعر و شاعری نبود، بلکه شعر نیز جلوه‌ای از جلوه‌های روح بلند و متعالی او بود. شعر او به‌مثابت «أرحنا يا بلال» است. شعر او نجوای عاشقانه روح هیجانزده و بی‌تابی است که در خلوت تنهایی با به‌کارگیری کلمات، راز دل دردمند خویش را با محبوب بازگفته و با معبود به راز و نیاز پرداخته است.[۱]. آری شعر امام محصول حالت استغراق و مولود فنای در سبحات جلال و جمال حضرت حق است و نتیجه شهود لقای دلدار:
| هر دم از روی تو نقشی زندم راه خیال | با که گویم که در این پرده چه‌ها می‌بینم | |
| کس ندیدست ز مشک ختن و نافه چین | آنچه من هر سحر از باد صبا می‌بینم |
[۲].
در مقایسه این نسخه از کتاب با نسخه دیگری از دیوان امام که در سال 1383 به چاپ چهل‌ودوم رسیده و خوشنویسی اشعار آن به قلم جلیل رسولی است، می‌توان دریافت که نسخه حاضر برای مخاطب عام منتشر شده و فاقد ضمیمه تحقیقی است؛ محققین می‌توانند به نسخه مذکور که حاوی ضمیمه تحقیقی بیش از یکصد صفحه و مشتمل بر شرح مختصر اصطلاحات، فهرست اعلام و شناسنامه سروده‌هاست، مراجعه کنند[۳].
فهرست مندرجات در ابتدای کتاب ذکر شده است.
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه و متن کتاب.
- خمینی، روح‌الله، دیوان امام: سروده‌های حضرت امام خمینی(س)، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره)، چاپ چهل‌ودوم، 1383.