دیوان ناصرخسرو
دیوان ناصرخسرو، گزیده 25 قصیده از دیوان ابومعین ناصر بن خسرو بن حارث قبادیانی (متوفی 481ق)، مشهور به ناصرخسرو، شاعر فارسیزبان و حکیم و جهانگرد معروف است.
| دیوان ناصرخسرو | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ناصر خسرو (شاعر) |
| عنوان‌های دیگر | ديوان ناصر خسرو |
| ناشر | دانشگاه تهران |
| مکان نشر | ايران - تهران |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | |
این نسخه از اثر برخلاف نسخه نشر علم (1385ش) - که در ابتدای آن مقدمه‌ای کوتاه در شرح حال ناصرخسرو ذکر شده - فاقد مقدمه است. دیوان اشعار ناصرخسرو مشتمل بر قصاید، قطعات، رباعیات و اشعار پراکنده و نیز روشنایینامه و سعادتنامه است. بخش اعظم دیوان ناصرخسرو را قصاید تشکیل می‌دهد؛ بهگونهای که در نسخه نشر علم، 255 قصیده و 8 قصیده الحاقی ذکر شده است؛ اما در نسخه حاضر تنها به بخش قصاید، آنهم به 25 قصیده بسنده شده است.
نسخه حاضر با قصیده‌ای آغاز شده که بیت اول آن چنین است:
| خداوندی که در وحدت قدیم است از همه اشیا | نه اندر وحدتش کثرت نه محدث، زین همه تنها |
در نسخه نشر علم، این قصیده پانزدهمین قصیده است.[۱].
مطلع دومین قصیده نیز این بیت است:
| ای قبه گردنده بیروزن خضرا | با قامت فرتوتی و با قوت برنا |
این قصیده در نسخه مذکور بهعنوان چهارمین قصیده آمده و بهجای واژه «قبه» از واژه «گنبد» استفاده شده است.[۲].
این نسخه، فاقد فهرست مطالب و پاورقی است.
پانویس
منابع مقاله
- متن کتاب.
- قبادیانی، ناصرخسرو، دیوان اشعار ناصرخسرو قبادیانی، تهران، نشر علم، چاپ اول، 1385.