ابن مستوفی، مبارک بن احمد
ابوالبركات شرف الدين مبارك بن احمد بن مبارك بن موهوب بن غنيمة بن غالب لخمی اربلي(564-637 ق) مورخ، اديب، شاعر، آشنا به حديث و متبحّر در فنّ استيفا.وى در اربل(عراق كنونى) متولد شد.بسيارى از افرادخاندان وى اهل فضل و ادب بوده‌اند.پدرش ابوالفتح احمد، بعد از مرگ پدر تا پایان عمردر اربل متصدى ديوان استيفا بود.ابن مستوفى قرآن و ادبيات را از محمد بن يوسف بحرانى و مكّى‌بن ريّان ماکسینى آموخت و از عبدالوهاب بن هبة اللّه و مبارك بن طاهر خزاعى و عده‌اى ديگرحديث شنيد و از چند تن از علماى زمان خود اجازۀ روايت گرفت.
| نام | ابن مستوفی، مبارک بن احمد |
|---|---|
| نام‌های دیگر | ابن مستوفی، شرف‌الدین مبارک |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 637 ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE07113AUTHORCODE |
ابن مستوفى اربلى در زمان امارت ملك مظفر الدين كوكبورى فرمانرواى اربل منصب استيفا راكه در این نواحى شغل بزرگى به شمار مى‌رفت به عهده داشت و در 629ق مقام وزارت ملك مظفر رايافت و تا مرگ وى در همین سمت باقى بود.در حمله مغولان وى به همراه برخى امراى لشكر و عده‌اى از اهل‌اربل به قلعه‌اى پناه برد و در امان ماند.سپس به موصل رفت و از حمايت امیر آنجا بهره‌مند شد و در آنجا از مقررى وکتاب‌هاى نفيس موجود بهره برد و تا آخر عمرش در همانجا به‌سر برد و در همانجا درگذشت و در مقبرۀ سابله‌بيرون باب الجصاصة به خاک سپرده شد.
آثار او
1-شرح المشكل من ديوان ابى تمام و المتنبي يا النظام في شرح شعر المتنبى و ابى تمام.
2-بناهة البلد الخامل لمن ورده من الأماثل كه به تاريخ اربل معروف شده است.برخى آثار وى‌هم يافت نشده همچون:ابا قماش، اثبات المحصل في نسبة ابيات المفصل، ديوان شعر و سرّ الصنعة.