اصولی خویی، محمود بن محمد
آيت‌الله حاج ميرزا محمود بن محمد خويى تبريزى، مشهور به اصولى از باتقوى‌ترين و فاضل‌ترين افراد در رشته معارف اسلامى و صاحب مكتب و درايت در فقه و اصول بود.
| نام | اصولی خویی، محمود بن محمد |
|---|---|
| نام‌های دیگر | خویی، محمود بن محمد |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 1314 ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE10950AUTHORCODE |
ولادت آن مرحوم در حدود سال 1236ق در خوى بوده است. پس از سپرى نمودن دروس مقدّماتى و تحصيلات اوليه، طبق معمول آن عصر، به مركز فقاهت جهان تشيع نجف اشرف رهسپار شده و در جلسات درس علاّمه انصارى(ره) سالهاى متمادى شركت جست. در اثر طول ممارست در فقه و اصول به مقامات عاليه علمى نايل آمده و موفق به انجام تأليفات قيّم و استوار در زمينه فقه و اصول گرديد، كه یکى از آنها کتاب استوار «مشارق الاصول» مى‌باشد كه پيرامون مباحث کتاب قوانين ميرزاى قمى و بخشهایى از کتاب «الفصول» مى‌باشد كه در سال 1312ق به زيور طبع آراسته شده است.
بنا به معرّفى مرحوم حاج آقا بزرگ تهرانى از ديگر تأليفات او کتاب «التأمّليات» پيرامون کتاب فقهى «رياض المسائل» مى‌باشد. این کتاب در مورد فقه است و از آغاز تا بخش نجاسات تحرير شده است و در سال 1300ق از آن فراغت يافته است.
از ديگر تأليفات آن فقيه متضلّع «مقالات توحيديه» در اصول عقايد پنجگانه مى‌باشد و این کتاب به صورت منظوم در 520 بيت در سال 1306ق به چاپ رسيده است.آن مرحوم در سال 1314ق در تبريز از دنيا رفت.
آثار
1. مشارق الاصول المتعلقة بالقوانين و بعض الفصول؛
2. التأمليّات؛
3. مقالات توحيدية.
منابع مقاله
مفاخر آذربايجان، بخشايشى، عقيقى، جلد اول، فقيهان و مفسّران، شماره 106، صص 192-193.