المهدوية عند اهلالبيت عليهمالسلام
المهدوية عند اهلالبيت عليهمالسلام حاصل تحقيقات گروهى از نويسندگان به رياست شيخ ابوالفضل اسلامى است كه به بررسى موضوع مهدویت در نگرش اهلبيت(ع) و شيعه اماميه پرداخته است. كتاب به زبان عربى و در سال 1422ق نوشته شده است.
المهدویة عند اهل البیت علیهمالسلام | |
---|---|
پدیدآوران | لجنة البحوث و اجوبة الشبهات (نویسنده)
عبدالحمید، صائب (مراجعه) یوسفی، محمدهادی (مراجعه) اسلامی، ابوالفضل (اشراف) بهبهانی، عبدالکریم (نویسنده) |
ناشر | مجمع جهانی اهلبيت علیهمالسلام |
مکان نشر | قم - ایران |
سال نشر | 1422 ق |
چاپ | 1 |
شابک | 964-5688-96-5 |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
ساختار
كتاب با مقدمه مجمع جهانى اهلبيت(ع) قم آغاز و مطالب در سه فصل ارائه شده است.
نویسنده سعى كرده است تا با استفاده از روايات اهلبيت(ع)، سه ويژگى ولادت مخفى، امامت در كودكى و غيبتى كه مستلزم طول عمر تا آخرالزمان مىباشد را براى مفهوم مهدویت در مكتب اهلبيت(ع) اثبات نمايد.
ارائه مباحث مهم مهدویت در قالبى مختصر و مفيد، از نكات قابل توجه در كتاب مىباشد.
گزارش محتوا
نویسنده در مقدمه كتاب به بيان اين نكته پرداخته است كه جهل، عامل اختلاف و تفرقه بين مسلمين بوده و خداوند، قرآن و اهلبيت(ع) پيامبر(ص) را براى هدايت مردم و مشخص شدن حق از باطل، قرار داده است.
وى در فصل اول كتاب در پى اثبات اين امر است كه مهدویت، يك اعتقاد اصيل اسلامى مربوط به صدر اسلام و دوران اهلبيت(ع) بوده و روايات صادر شده از پيامبر(ص) در مورد ايشان، به پنج گروه تقسيم مىشود:
1- مهدى(عج) از اهلبيت(ع)؛ 2- از اولاد فاطمه(س)؛ 3- از ذريه امام حسین(ع)؛4- نهمين فرزند امام حسین(ع)؛ 5- يكى از خلفاء اثنیعشر ى است.
نویسنده معقتد است كه اين پنج دسته از روايات، به تبيين مفهوم مهدویت و تشخيص آن در امام دوازدهم(ع) شيعه پرداخته و انسان پس از تامّل در سير روايى آنها، از عنوان عام به عنوان شخصى، به تشخّص اين مفهموم در آن حضرت پى خواهد برد.
وى پس از مطرح كردن رواياتى از پيامبر(ص) مبنى بر وجود دوازده خليفه پس از خود، به اضطراب و پراكندگى اقوال علماى اهل سنت پيرامون تطبيق آن بر برخى از حكام بنىاميه و بنىعباس اشاره كرده و در ضمن آن، دو احتمال زير در مقصود آن حضرت از اينگونه روايات را مطرح و هر يك را بررسى نموده است:
- اينكه مقصود پيامبر(ص) صرف بيان وقايع سياسى و خبر از آينده باشد.
- اينكه مراد آن حضرت، نصب دوازده امام و خليفه پس از خويش باشد.
نویسنده پس از ارائه ادلهاى كه اثبات مىكنند مفهوم مهدویت، عقيدهاى ثابت نزد اهلبيت(ع) مىباشد، به بررسى سه خصيصه مترتب بر اين مفهوم پرداخته است: مخفى بودن ولادت حضرت مهدى(ع) از انظار مردم، امامت در كودكى و غيبتى كه مستلزم طول عمر بسيار است.
شهادت امام حسن عسکری(ع) به ولادت فرزند خويش، شهادت قابله آن حضرت، و اعتراف برخى از علماى اهل سنت از جمله ابوبكر بغدادى، احمد بن ابراهيم بن على كندى، ابوبكر رويانى از جمله شواهد تاريخى ولادت حضرت مهدى(عج) مىباشند كه نویسنده به آنها اشاره كرده است.
وى اعتقاد به غيبت امام(ع) از انظار مردم را از جمله مقتضيات و خصائص مفهوم مهدویت نزد اهلبيت(عج) دانسته و براى اثبات آن، دو امر زير را مفصلا مورد بحث و بررسى قرار داده است:
الف) اثبات امكان طول عمر زياد.
ب) اثبات تحقق اين امر در مورد حضرت مهدى(عج) با استفاده از دو روش زير:
- عقيدتى: بدين گونه كه اين خصوصيت از لوازم ذاتى مفهوم مهدویت نزد اهلبيت(ع) مىباشد و در روايات زيادى، به غيبت طولانى آن حضرت اشاره شده است.
- تاريخى: مورخان زيادى شهادت به ولادت حضرت مهدى(عج) داده و تاكنون كسى اشارهاى به وفات آن حضرت نكرده است.
آخرين فصل، به جايگاه و ارزش اعتقاد به مهدویت در مكتب اهلبيت(ع) اشاره كرده است.
نویسنده معتقد است كه دين كاملترين تعبير از حقائق انسانى و اسلام بهترين نگرش به حقائق دينى و تشيع بهترين تعبير از حقائق اسلامى، و مفهوم مهدویتى كه اهلبيت(ع) آن را معرفى كردهاند، بهترين و كاملترين تعبيرى است كه از اين مفهوم ارائه گرديده است.
به باور وى، اصلىترين تفاوت بين مهدویت اهلبيت(ع) و مهدویت علماى اهل سنت، به مسأله امامت بازگشت دارد؛ زيرا در مكتب اماميه، حضرت مهدى(عج) دوازدهمين امام مىباشد، در حالى كه نزد اهل سنت، مهدویت موضوعى مربوط به آينده است.
وضعيت كتاب
فهرست مطالب در انتهاى كتاب آمده است.
پاورقىها به ذكر منابع و توضيح برخى از كلمات و عبارات متن پرداخته است.
منابع مقاله
مقدمه و متن كتاب.