مکی عاملی، سید حسین یوسف
علاّمه سيد حسين يوسف مكّى عاملی در تاريخ 1326 هجرى قمرى در قريه نبطيّه جبل عامل لبنان در بيت علم و تقوى چشم به دنيا گشود.نسب او به حسين اصغر از فرزندان امام زين‌العابدين(ع)ميرسد.
| نام | مکی عاملی، حسین یوسف |
|---|---|
| نام‌های دیگر | علامه سید حسین یوسف مکی
عاملی، حسین یوسف بن محمود |
| نام پدر | سيد محمود |
| متولد | 1326ق |
| محل تولد | روستای نبطيّه جبل عامل لبنان |
| رحلت | 1397 ق |
| اساتید | شيخ خضر دجيلى
سيد محمود مرعشى |
| برخی آثار | الإسلام و التناسخ |
| کد مؤلف | AUTHORCODE01700AUTHORCODE |
پدر او سيد محمود و پدربزرگش سيد ابراهيم از علماء و مجتهدين و فقهاء منطقه نبطيّه بودند.وى اوّل در مكتب‌خانه شروع به درس خواندن سپس در مدرسه رسمى كه در كنار زبان عربى به دانش‌آموزان خود زبان فرانسه تعليم ميدادند رفت و در همين‌جا گواهينامه پايان دوره ابتدايى را گرفت، پس از آن به مدرسه حميديّه در قريه نبطيّه كه جديدا ترميم شده بود و اداره آن با فقيه و قاضى شرع شيخ محمدرضا زين(متوفاى 1367 قمرى) بود پيوست.
اين مدرسه دانش‌آموختگان خود را براى پيوستن به حوزه نجف اشرف آماده مى‌نمود علاّمه مكّى تا سال 1348 هجرى قمرى اوّل در بخش طلاب خارجى و بعد در بخش طلاب داخلى در اين مدرسه بسر برد در اين موقع با تشويق فقيه عبدالحسين صادق(متوفاى 1365 قمرى) براى پى‌گيرى و ادامه درسهايش متوجّه حوزه نجف اشرف و آرزوى رسيدن به آن حوزه كه همواره در دل پر مى‌كشيد و به انتظار تحقّق دائما در كوشش و سعى بود تا اينكه بار سفر بست و در آخر تابستان 1350 هجرى قمرى به سوى حوزه نجف اشرف عازم گرديد.علاّمه مكّى همراه دوستش شيخ محمدتقى به جمع طلاب مدرسه ميرزا حسين خليلى و طلبه قديمى آن مدرسه علاّمه شيخ رضا فرحات (متوفاى 1385 هجرى قمرى) در نجف اشرف پيوست.
اساتيد
علاّمه سيد حسين در آغاز ورود خودبه حوزه نجف اشرف دروس خود را نزد استادان بنام و مشهور آن حوزه ادامه داد مباحث كفاية الاصول را نزد مرجع دينى مشهور شيخ خضر دجيلى(متوفاى 1383 هجرى قمرى) خواند سپس علم فقه و اصول فقه را نزد مرجع شيخ حميد ناجى ادامه داد و براى تعمّق بيشتر در اصول در دروس علاّمه سيد محمود مرعشى و شيخ محمد على كاظمى خراسانى (متوفاى 1365 هجرى قمرى) شركت جست و براى پيمودن مدارج عالى اجتهاد اوّل در دروس مرجع مشهور سيد حسين حمّامى و سپس در دروس مرجع اعلى سيد محسن حكيم(متوفاى 1390 هجرى قمرى) شركت و به انجام رسانيد و در همان اثناء علاّمه مكّى محاضرات مرجع سيد عبدالهادى شيرازى(متوفاى 1383 هجرى قمرى) و سيد محمود شاهرودى در اصول فقه را دنبال مى‌كرد و در درس حكمت الهى فيلسوف ايرانى ملا صدراى شيرازى حضور داشت.
در همين خلال كه اين دروس مراجع را دنبال مى‌كرد پيش‌نويسهاى تأليفات خودش كه در آغاز شرح و تعليقى بر العروة الوثقى سيد محسن حكيم را تهيّه و آماده مى‌نمود.
در اين مرحله از زندگى علمى خودش علاّمه مكّى توانست از اساتيد خود اجازه‌نامه دريافت نمايند كه اوّلين اجازه‌نامه از استاد شيخ خضر دجيلى مى‌باشد مدّتى پس از آن اجازه‌نامه‌اى از مرجع اعلى سيد محسن حكيم دريافت نمود كه در اين اجازه‌نامه در مورد علاّمه مكّى آمده است: «فهو فاضل محقق، و عالم مدقق، و مجتهد مطلق، ترجع اليه فى الامور الحسبية، و فصل الخصومات و حل المشكلات...و قد اجزت له ان يروى عنّى جميع ما صحت لى روايته عن‌مشايخى العظام...و على المؤمنين ان يفزعوا اليه فى مهماتهم‌الدينية، و يعرفوا قدره، و يحفظوا مقامه...»
علاّمه سيد حسين پس از طى مراحل اجتهاد به رهبرى مردم در كارهاى مذهبى كه از طرف مرجع اعلى حكيم كه بر عهده او گذاشت پرداخت اولين ماموريت او در شهر غماس در دادگاه ابوصخير در منطقه ديوانيه جنوب عراق بود سپس مرحوم آیت‌الله حكيم او را به شهر صويره مركز دادگاه صويره در فرماندار كوت در شرق عراق اعزام نمود و تا سال 1373 هجرى قمرى در آنجا مشغول به قضاء و داورى و ارشاد و هدايت مردم بود تا اينكه اين در سال پس از فوت مرجع سيد محسن امين بنا به درخواست مؤمنين دمشق براى بدست گرفتن امور شرعيّه، تشكيل كلاسهاى درس و جمع‌آورى طلاب فاضل و تربيت آنها براى انجام امور دينى و تدريس دروس فقهى در جمع طلاب خواستۀ آنها را اجابت و رهسپار آنجا شد در زمانى كه در دمشق بود براى او فرصتى پيش آمد كه كتاب معروف خود به نام قواعد استنباط احكام در علم اصول فقه را تألیف نمايد و اين خدمات ارزشمند علمى و تحقيقاتى علاّمه مكّى در دمشق ادامه يافت تا اينكه در سال 1391 قمرى به درخواست جمعى از مؤمنين سوريه و لبنان مرجعيت او را اعلام نمودند.
وفات
علاّمه سيد حسين يوسف مكّى بعد از عمرى تلاش در راه آموختن علوم اهل‌بيت(ع) و ارشاد و راهنمايى مردم در روز 11 ذيحجه سال 1397 هجرى قمرى در 71 سالگى دار فانى را وداع و در مقام حضرت زينب(ع) دفن شد.
آثار
پژوهش و تحقيق در زمينه‌هاى مختلف از جمله فقه، اصول، عقايد و تاريخ از كارهاى علمى علاّمه مكّى است كه طى ساليان متمادى به آن مشغول بوده و نتيجه اين زحمات فراهم آمدن چندين اثر و كتاب است كه براى صاحب‌نظران و انديشمندان اسلامى بسيار سودمند است در اينجا چند اثركه از ايشان به جاى آمده را مى‌آوريم بعضى از اين آثار چاپ و انتشار يافته و بعضى هنوز به صورت خطى است و چاپ نگرديده است بطور كلى از ايشان 16 كتاب چاپ و 28 كتاب به صورت خطى تألیف شده است.
آثار چاپى
- در زمينه فقه:حاشيه الدر الثمين در 508 صفحه كه در سال 1375 هجرى قمرى در دمشق چاپ شده است.
- مختصر منهاج الصالحين در 280 صفحه كه در سال 1379 هجرى قمرى در دمشق چاپ شده است.
- المتعة فى الاسلام كه تاكنون دو بار در بيروت چاپ شده است.
- رسالة الجمع بين الصلاتين در سال 1388 هجرى قمرى در 64 صفحه چاپ شده است
- در زمينه عقايد:كتاب العصمة، عقيدة الشيعه فى الامام الصادق(ع).
- در زمينه ادعيه:كتاب مصباح الداعى.
- در زمينه اصول فقه:كتاب قواعد استنباط الاحكام در 2 جلد كه در تاريخ 1391 هجرى قمرى در دمشق چاپ شده است.
- در زمينه تاريخ:كتاب تاريخ مشهد الامام الحسين فى حلب در 70 صفحه و در سال 1388 هجرى قمرى در
- بيروت لبنان چاپ شده است.
آثار خطى كه چاپ نگرديده
كتاب الاجتهاد و التقليد، مجموعة الكتب الفقهية بمواضيع العبادات، كتاب اسعاف المحاضر فى اصول الفقه الجعفرى، مبحث التعادل و الترجيح، الاصول العملية،
علاّمه مكّى يادگارها و باقيات صالحات بسيارى بر جاى نهاد كه از جمله ساختن مسجد امام على(ع) در محله امين دمشق و بناء مسجد و حسینیه و كتابخانه در جديده يا بوس در سوريه و همچنين ترميم مسجد نقطه در حلب لبنان كه معروف به مشهد امام حسين(ع) است نام برد.