نواب لاهیجی، محمدباقر

ميرزا محمدباقر لاهيجى بن محمد، مشهور به نوّاب، از عالمان بزرگ قرن سيزدهم هجرى و هم دوره فتحعلى‌شاه قاجار بود. وى در حكمت يدى طولا داشت و در نجوم نيز مهارتى بسزا داشته و در تفسير قرآن واحد زمان خود بوده است. وى از موطن خود لاهيجان به اصفهان مهاجرت كرد. او مدتى به عنوان وزير از سوى جعفرخان زند منصوب گشت و بعد از وفات جعفرخان به تدريس علوم عقلى مشغول شد. وى به شيراز نيز مسافرت و حرم شاه چراغ را زيارت كرده است. نواب چنان كه از شرح نهج‌البلاغه‌اش برمى‌آيد، حكيمى عارف بوده است، زيرادر ذيل خطبه‌هايى كه در توحيد است، شرح كلامى و فلسفى مفصل و جالبى دارد و در سراسر خطبه‌ها مشرب عرفانى خود را نشان مى‌دهد.

نواب لاهیجی، محمدباقربن محمود
نام نواب لاهیجی، محمدباقربن محمود
نام های دیگر
نام پدر
متولد
محل تولد
رحلت 1240 ق
اساتید
برخی آثار
کد مؤلف AUTHORCODE04627AUTHORCODE

آثار

تحفة الخاقان فى تفسير القرآن، شرح نهج‌البلاغه.

درباره لاهيجى بيش از اين به اطلاعى دست نيافتيم، علاوه بر اين كه سال تولد و درگذشت وى نيز دانسته نيست.


وابسته‌ها

نهج‌البلاغه (شرح نواب لاهیجی)

[[نهج‌البلاغه: و بهامشه شرح الفارسی المنقول من منهاج البراعه و شرح النواب اللاهیجی مع دیوان المنسوب الی امیرالمؤمنین علیه السلم و ترجمه الدیوان منقول من شرح الدیوان للمیبدی]]