ایرانیات در کتاب بزم فرزانگان
ایرانيّات در بزم فرزانگان (از سده دوم ميلادى) نوشته آثنايوس ناوكراتيس كه برگردان و يادداشت‌هاى آن توسط جلال خالقى مطلق به فارسی صورت پذيرفته است.
| ایرانیات در کتاب بزم فرزانگان | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | آثنایوس نوکراتیس (نویسنده) خالقی مطلق، جلال (مترجم) |
| ناشر | مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی |
| مکان نشر | تهران - ایران |
| سال نشر | 1386 ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-964-7025-57-7 |
| موضوع | ایران - آداب و رسوم - نکته گوییها و گزینه گوییها - متون قدیمی تا 1800م. تمدن ایرانی - نکته گوییها و گزینه گوییها - متون قدیمی تا 1800م. |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | DSR 63 /آ2الف9 |
در آغاز سده‌ى سوم ميلادى؛ يعنى نزدیک پانصد سال پس از برافتادن هخامنشيان يك يونانى‌تبار به نام آثنايوس كه در مصر زندگى مى‌كرد و در شهر نائوكراتيس در نزدیکى اسكندريه زاده شده بود، كتابى نوشت به نام Deipnosophistae كه آن را «شام فيلسوفان» يا «بزم فرزانگان» ترجمه مى‌كنند. در اين كتاب، آثنايوس بزمى تخيلى برپا كرده و گلچينى از كتاب‌هايى كه خوانده در زمينه‌هاى مختلف را از زبان بيست و نه فرزانه‌ى حاضر در اين بزم بازگو كرده است.
موضوع سخن‌ها نيز بسيار گوناگون است و به جنبه‌هاى گوناگون فرهنگ رومى و يونانى پرداخته است.
ساختار
كتاب بزم فرزانگان در پانزده دفتر بوده كه امروز بخش‌هايى از آن از ميان رفته است. بر پايه‌ى برخى شمارش‌ها در اين كتاب از اثر يونانى نام برده شده است.
گزارش محتوا
در لا به لاى اين گفت‌وگوها اشاره‌هايى هم به كتاب‌هايى است كه درباره‌ى رسم‌ها و آيين‌هاى ایرانيان هخامنشى و مادها و نيز اشكانيان (پارت‌ها) بوده است و از آنها هم تكه‌هايى آورده است.
دكتر جلال خالقى مطلق، اين اشاره‌ها را در كتابى گرد آورده و ترجمه كرده و در پايان كتاب نيز يادداشت‌هاى سودمند فراوانى به گزارش خود افزوده است كه براى پژوهشگران در زمينه‌ى تاريخ ایران باستان بسيار سودمند است.
با بررسى اين هفتاد گزارش آگاهى‌هاى گوناگونى از زندگى مادى و معنوى ایرانيان؛ همچون تاريخ، افسانه و اسطوره، زبان، آيين‌ها، محصولات، واردات، صادرات، تشكيلات ادارى و دربارى و غيره به دست مى‌آيد كه بيشتر آنها حكايت از نفوذ مادى و معنوى ایران در كشورهاى ديگر دارد. براى مثال بر خوانندگان روشن مى‌شود كه ایرانيان مخترع نوعى نيمكت راحتى بودند كه امروز كاناپه گفته مى‌شود و سپس ساخت آن از ایران به كشورهاى ديگر رفته است. فرش ایران از همان زمان ماد و هخامنشيان شهرت داشته و صادر مى‌شد. يا در دربار ایران از اتباع بيگانه؛ از جمله يونانيان مى‌خواستند كه در ایران آداب ایرانى را رعايت كنند و حتى جامه‌ى ایرانى بپوشند. از سوى ديگر، ورود كالاهاى بيگانه خوشايند آنان نبود.
نكته‌ى ديگرى كه در اين كتاب و اصولا در بسيارى ديگر از آثار يونانى جلب توجه مى‌كند، اين است كه ایران و دربار و مردم آن هميشه حضور دارند. اين حضور هميشگى را به ويژه در تأليفاتى مى‌بينيم كه تنها و يا بيشتر به ایران پرداخته بودند.
به هر روى، در يونان هميشه گروهى از دانشمندان و فرمانروايان بودند كه براى آنها زندگى ایرانى شيوه‌ى دلخواه‌ترى به شمار مى‌رفت. البته اين گروه هميشه در اقليت بودند؛ ولى ميان آنان هميشه در اين باره گفت‌وگو و بحث بود و گاه كار بدان جا مى‌كشيد كه پيروان ایران ميهن خود را ترك می‌كردند يا رانده مى‌شدند و گاه به ایران پناه مى‌آوردند. گاه نيز به جرم خيانت محكوم و كشته مى‌شدند.
يكى ديگر از رسم‌هاى ایرانيان كه امروزه در جهان رايج شده است، خوراك‌هاى چند بخشى (multi-course meal) است؛ يعنى پيش خوراك، خوراك، پس خوراك و نوشيدنى و...
منابع مقاله
متن و مقدمه كتاب