الفخري في أنساب الطالبيين
الفخري في أنساب الطالبيين نوشته اسماعیل بن حسین مروزی علوی و با مقدمه آیتالله سید شهابالدین مرعشی نجفی و تحقیق سید مهدی رجائی درباره نسب خاندان ابوطالب يعنى فرزندان على(ع)، جعفر و عقيل تأليف شده و علت نامگذارى آن درخواست مفسر مشهور فخرالدين رازى براى تدوين اين كتاب بوده و مؤلف، آن را براى عالم اهل سنت نوشته است.
الفخري في أنساب الطالبيين | |
---|---|
پدیدآوران | مرعشی، محمود (اشراف)
مروزی علوی، اسماعیل بن حسین (نویسنده) رجایی، مهدی (محقق) مرعشی، شهابالدین (مقدمه) |
ناشر | کتابخانه عمومی آیتاللهمرعشی نجفی(ره) |
مکان نشر | قم - ایران |
سال نشر | 1409 ق |
چاپ | 1 |
موضوع | سادات - نسب نامه |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | BP 53/7 /م4ف3 |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
گزارش محتوا
نویسنده پس از مقدمهاى در نسب پيامبر اكرم(ص)، به آل ابىطالب مىپردازد. نسب اميرالمؤمنين(ع) بيشترين حجم كتاب را به خود اختصاص داده و شامل اعقاب فرزندان آن حضرت است. ترتيب انساب آنگونه كه معمول است در اين كتاب نيامده و پس از اعقاب امام كاظم(ع) با عنوان انساب موسويه، به نسل امام صادق(ع) مىپردازد. گويا در اين اثر به برخى افراد نيز اشاره نشده است. در خاتمه كتاب هم از برخى مشاهير كه به القابى معروفاند ياد مىشود. اين القاب، القاب ويژه شخص مىباشد كه فرزندان وى بدانها ملقب نمىشوند، نظير علويه، حسینیون، باقريه، موسويه و...
در ابتداى چاپ فعلى اين كتاب، رسالهاى با عنوان «الضوء البدرى في حياة صاحب الفخرى» به خامه آیتالله مرعشى نجفى آمده و شرح حالى از مؤلف كتاب ارائه داده است.
بايد توجه داشت كه اثر ديگرى با عنوان «الفخري في الآداب السلطانية و الدول الإسلامية» نوشته محمد بن على بن طباطبا معروف به ابن الطقطقى (م 709) وجود دارد كه بخشى از آن پند و اندرز به فرمانروايان و دولتمردان است و ادامه آن به بيان خلاصهاى از رويدادهاى تاريخ اسلام مىپردازد. شهرت دو اثر به «الفخرى» گاه سبب خلط بين آن دو مىگردد.