تجدد، محمدرضا
محمدرضا تجدد معروف به شيخ‌العراقين‌زاده، در 1267ش در عراق متولد شد. پس از انجام تحصيلات مقدماتى وارد حوزه‌ى علميه‌ى كربلا و نجف شد و علاوه بر تحصيل زبان و ادبيات فارسی و عربى، معالم و رسائل و فقه و اصول را نزد اساتيد به خوبى آموخت و چندى نيز دروس خارج فقه و اصول را تلمّذ نمود.
| نام | تجدد، محمدرضا |
|---|---|
| نامهای دیگر | ش‍ی‍خ ال‍ع‍راق‍ی‍ن زاده
ش‍ی‍خ ال‍ع‍راق‍ی‍ن زاده م‍ازن‍دران‍ی تجدد، محمدرضا بن علی |
| نام پدر | |
| متولد | 1267 ش |
| محل تولد | |
| رحلت | 1352 ش |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE10909AUTHORCODE |
در سال 1298ش. به اتفاق برادرش زين‌العابدين رهنما، به ایران بازگشت و در محافل و مجالس سياسى ایران رفت و آمد پيدا كرد. رهنما امتياز روزنامه‌ى ایران را گرفته، به انتشار آن مبادرت كرد. تجدد نيز كه در آن تاريخ به شيخ‌العراقين‌زاده مازندرانى معروف بود، روزنامه‌اى به نام تجدد دائر نمود. در انتخابات دوره‌ى چهارم مجلس شوراى ملى، شيخ‌العراقين‌زاده از سارى به وكالت انتخاب شد و از همان روزهاى اول، وكيل پرتلاش و فعال و جنجالى بود ولى تدريجاً راه خود را پيدا كرد و جزو طرفداران سردارسپه وزير جنگ شد و در راه موفقيت او قدم برداشت.
روزنامه‌ى تجدد در 1302ش. به طرفدارى از سردارسپه انتشار يافت و يك هيئت تحريريه قوى كه همه‌ى آنان نماينده‌ى مجلس شوراى ملى بودند، روزنامه را اداره مى‌كردند. آن افراد عبارت بودند از: تدين، عدل‌الملك دادگر، سركشيك‌زاده، على‌اكبر داور، شريعت‌زاده، مشاراعظم و دبيراعظم بهرامى. اين روزنامه كه در آغاز براى تغيير و خلع سلطنت از قاجاريه تأسيس شده بود، ارگان فرقه‌ى دموكرات مستقل ایران بود.
شيخ‌العراقين‌زاده در دوره‌ى پنجم مجلس شوراى ملى مجدداً از سارى به وكالت مجلس انتخاب شد و به طرفدارى از سردارسپه ادامه داد. در اسفند 1302ش. در روزنامه‌ى خود قطعنامه‌اى را مشتمل بر چهار ماده انتشار داد كه عبارت بود از خلع احمد ميرزا از سلطنت، تغيير قانون اساسى از طرف مجلس شوراى ملى، اجراى مفاد قطعنامه توسط حكام و اجراى مفاد قطعنامه به وسيله‌ى وكلاى مجلس. اين قطعنامه كه مقدمه‌ى خلع احمدشاه از سلطنت و تغيير رژيم از سلطنتى به جمهورى بود، با مخالفت سيد حسن مدرس و عده‌ى زيادى از روحانیون روبرو شد و جنجال بزرگى در كشور پيش آورد كه سردارسپه ناچار شد تغيير رژيم را منتفى نمايد.
تجدد در دوره‌ى پنجم مجلس شوراى ملى، از نمايندگان برجسته و از طرفداران انقراض قاجاريه بود و در اين راه مجاهدت زيادى معمول داشت. پس از خلع احمدشاه و تفويض سلطنت به رضاخان، روزنامه‌ى تجدد تعطيل شد و صاحب آن بنا به دعوت مرحوم على‌اكبر داور، به خدمت قضا دعوت گرديد و با رتبه‌ى نه قضائى، چندى رئيس استيناف کرمان و زمانى رئيس دادگسترى خراسان و مدتى مستشار ديوان كشور شد. در 1314ش. رضاشاه به عده‌اى از رجال كشور بدبين شد و آنها را دستگير و زندانى نمود، از جمله همين محمدرضا تجدد و برادرش زين‌العابدين رهنما مدير روزنامه‌ى ایران و وكيل مجلس بود. چندى در زندان بسر بردند تا هر دو برادر به عراق تبعيد شدند. پس از استعفا و خروج رضاشاه، هر دو برادر به ایران بازگشتند و مجدداً فعاليت سياسى خود را آغاز نمودند. محمدرضا تجدد در 1320ش. در كابينه‌ى محمدعلى فروغى، به معاونت وزارت فرهنگ انتخاب شد و چندى هم معاون وزارت دادگسترى بود تا در دوره‌ى چهاردهم از سارى به وكالت مجلس شوراى ملى برگزيده شد.
تجدد مردى دانشمند و باسواد بود. او با ترجمه‌ى كتاب معروف «الفهرست» ابن‌نديم از عربى به فارسی، خدمت فرهنگى و علمى بزرگى انجام داد. وى در 1352ش. در 85 سالگى در تهران درگذشت.