کاشفالغطاء، علی بن محمدرضا
علی بن محمدرضا کاشفالغطاء (1331-1411ق)، عالم مجتهد، فقیه، اصولی، لغوی و منطقی شیعیمذهب بوده است.
تولد و وفات
علی بن محمدرضا بن هادی بن عباس بن علی بن جعفر کاشفالغطاء، مالکی، نجفی در سال 1331ق، در نجف متولد شد و در 19 رجب 1411ق، در همان شهر از دنیا رفت.
تحصیلات و جایگاه علمی و اجتماعی
ایشان تحصیلاتش را در همان شهر پی گرفت و در فقه و اصول از سرآمد عالمان آن دیار قرار گردید؛ بهگونهای که رهبری فراگیر آن منطقه را عهدهدار و امام جماعت صحن حیدری حرم حضرت امیرالمومنین(ع) شد.
آثار
ایشان تألیفاتی در حوزه فقه، اصول، منطق، تراجم، تاریخ، لغت و رد فلاسفه دارد[۱]. برخی از آثار او چنین است:
پانویس
منابع مقاله
- آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، «الذريعة إلی تصانيف الشيعة»، دارالأضواء، بیروت، سوم، 1403ق.
- صائب، عبدالحمید، «معجم مورخي الشيعة: الإمامية - الزيدية – الإسماعيلية»، مؤسسة دائرةالمعارف الفقه الإسلامي، قم، اول، 1424ق.
- مشار، خانبابا، فهرست کتابهاى چاپى عربى: از آغاز چاپ تا کنون، سایر کشورها: بیشتر از سال 1340ق به بعد، بینا، بیجا، 1344ق.