ابوروح، لطف‌الله بن ابیسعید
ابوروح،لطف‌الله بن سعد با نام کامل «جمال‌الدین ابوروح لطف‌الله بن سعد بن اسعد بن سعید بن ابوسعید ابوالخیر»، نسبش با سه واسطه به ابوسعید ابوالخیر می‌رسد.
| نام | ابوروح، لطف الله بن ابیسعید |
|---|---|
| نام‌های دیگر | جمال‌الدین ابوروح |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | |
| اساتید | |
| برخی آثار | حالات و سخنان ابوسعید ابوالخیر |
| کد مؤلف | AUTHORCODE04834AUTHORCODE |
متأسفانه منابع نسبت به زندگی او سکوت اختیار نموده‌اند به‌جز ابن عساکر (499-571) و ابوسعد سمعانی (506-562) نام و نشان او را کامل ذکر کرده‌اند[۱].
سمعانی او را در مرو دیده و می‌گوید: پیرمردی فاضل و ظریف و دوست‌داشتنی بود با چهره‌ای زیبا و رفتاری آهسته و باوقار. وی از جدش اسعد بن سعید (454-507ق) و دیگران سماع حدیث داشت و من در مرو، اندکی از وی حدیث کتابت کردم. به هنگامی‌که وی با وَفد (چیزی شبیه هیئت نمایندگی) دشت خاوران به مرو آمده بود. سمعانی در باب سال تولد و وفات ابوروح می‌گوید: تولدش قبل از سال 490 و وفاتش در مهینه و در پنجم رمضان سال 541ق بود[۲].
از تأمل در عبارات ابوروح می‌توان تسلط او را بر زبان فارسی و عربی به‌خوبی دریافت کرد و این چیره‌دستی وی بیشتر در ترجمه‌های که از عبارات عربی در کتاب خویش به دست داده است، به‌خوبی آشکار است.[۳].
پانویس
منابع مقاله
شفیعی کدکنی، محمدرضا، مقدمه کتاب حالات و سخنان ابوسعید ابوالخیر نوشته ابوالروح، لطف‌الله بین ابوسعید، تهران، انتشارات علمی، چاپ هشتم، 1386ش